8 Maart: leve het verzet
Soms zijn er lichtpuntjes in een Turkije dat steeds donkerder en steeds nationalistischer wordt. In de grote steden vonden op 8 maart massale manifestaties plaats ter gelegenheid van internationalevrouwendag. Tienduizenden vrouwen kwamen op straat, maar daarnaast waren ook de LGTBI-bewegingen, de onafhankelijke vakbonden, radicaal links en de CHP en HDP massaal aanwezig.
Er waren geen noemenswaardige incidenten. De ordediensten bleven op de achtergrond, en dan heb je ook geen incidenten. Dat op zich is een verademing, want je moet het maar doen, op straat komen in Turkije met de huidige noodtoestand, is immers geen evidentie! Het bewijst dat massaal verzet mogelijk blijft, het bewijst tevens dat eenheid mogelijk is, op basis van concrete punten.
Arbeiders van de suikerindustrie in verzet
Eén van de weinige, nog niet geprivatiseerde sectoren is de nationale suikerindustrie. Op basis van suikerbiet wordt een kwalitatief product gemaakt. Overigens, de nationale suikerindustrie maakt nog steeds winst (zij het niet zoveel). Intussen hebben de privatiseringen van bijna alle sectoren de Turkse staat meer dan dertig miljard dollar opgebracht.
Vele van deze ‘suikerplantages’ liggen in de conservatieve gebieden, waar de AKP rond de zestig procent van de stemmen haalt. Daarnaast bestaat er een private suikerindustrie, zij maken suiker uit genetisch gemodifieerd koren, wat tot gezondheidsrisico’s kan leiden.
Met deze privatisering doet de AKP drie dingen. Eerst en vooral wil zij de private suikerindustrie een winstgevende tak in handen spelen, ten tweede, wil zij het gezonde suiker vervangen door genetisch gemanipuleerde suiker uit koren en ten derde wil zij geld binnenhalen, om de belabberde economische situatie wat op te fleuren. De slachtoffers zijn de arbeid(st)ers in de suikerindustrie.
Gezinscentra onder controle van de imams
In een aantal (conservatieve) provincies zullen de gezinscentra onder controle komen van de imams. Zij zullen bij huwelijksproblemen het eerste aanspreekpunt zijn en… volgens de islam raadgevingen geven. Men heeft dit al eens geprobeerd in 2004, nu wordt het doorgevoerd. En ja, met een president die nu ook overspel strafbaar wil stellen en de doodstraf wil herinvoeren, gaan we hier uiteindelijk de echte islam kunnen beleven!
Parlementsvoorzitter weigert commissie tegen kindermisbruik
De voorzitter van het Turkse parlement staat bekend om zijn conservatieve standpunten. Ondanks het feit dat Turkije volgens de grondwet een seculiere staat is, pleitte de man een paar jaar geleden om alle verwijzigingen naar het secularisme te verwijderen uit de grondwet.
Kindermisbruik in Turkije is veel voorkomend, dat geldt zowel binnen gezinnen (incest), als via kindhuwelijken. Terecht vroeg de oppositie om hieromtrent een parlementaire commissie op te richten. De conservatieve voorzitter weigerde echter de motie ontvankelijk te verklaren (en zoals steeds zwegen de AKP- en MHP-parlementsleden).
Vrouwendag a la Erdogan
Wie in Turkije leeft weet dat bij iedere gebeurtenis de president zijn woordje moet placeren.
Op 8 maart vertelde hij in zijn megalomane paleis, de volgende boodschap: ‘Het moederschap is de grootste prioriteit die door Allah aan de vrouwen is gegeven’. Volgens hem is de Turkse wetgeving perfect en zijn de cijfers van moorden op vrouwen, geweld tegen vrouwen en sexuele mishandeling teruggelopen! Natuurlijk een flagrante leugen, want alle studies (zowel nationale als internationale) wijzen op het tegengestelde. Het geweld tegen vrouwen is tijdens de AKP-legislatuur met meer dan 1.400% toegenomen.
Voor de president hebben vrouwen een speciale plaats. Zij zijn niet gelijk aan mannen, zij zijn iets minder (in zijn speech vorig jaar over ‘vrouwen en democratie’). In 2014 stelde hij zelfs ‘mannen en vrouwen kunnen niet gelijk behandeld worden, want dat is tegen de wetten van de natuur’.
Volgens de DISK (onafhankelijke vakbond) werkt meer dan de helft van de vrouwen in het zwart, ze hebben geen recht op sociale zekerheid of pensioen. De werkloosheidscijfers bij jonge vrouwen zijn alarmerend. In 2014 vond 20% geen werk, vandaag 25%. Nog onze Turkse president (in 2014). ‘Je kan niet verwachten dat vrouwen dezelfde jobs doen als mannen, zoals in communistische regimes. Dit is tegen hun ‘delicate’ natuur.
En natuurlijk is de vrouw volgens hem een ‘broedmachine’, minstens drie kinderen, dat is een minimum voor een Turkse vrouw. Abortus is vandaag de dag zo goed als onmogelijk in openbare ziekenhuizen.
Imams naar de cafees
De Diyanet zendt haar ‘zonen’ uit. Vanaf nu zal de Diyanet (het ministerie van Religieuze Zaken) imams uitzenden naar de cafees om ‘alcoholgebruikers’ de zuivere leer van de islam uit te leggen en mensen af te brengen om nog alcohol te consumeren. Eerlijk gezegd, als ik zo’n idioot op een terrasje tegenkom, zal het niet ons imammeken zijn, want die hangt zelf aan de fles, hoop ik dat hij niet uitglijdt op het terras, zou toch zonde zijn als zo’n prediker in het water valt!
1,2,3… komt er nog wat van?
Alleen in de maand februari, 123 dodelijke arbeidsongevallen. Onder hen kinderen. Turkije is wereldwijd land nummer twee op het vlak van dodelijke arbeidsongevallen! Dat zijn de officieel geregistreerde dodelijke arbeidsongevallen. Meestal kopen de patroons een dodelijk arbeidsongeval af, zij geven gemiddeld 10.000 euro als de familie akkoord is en geen klacht indient. Ieder dodelijk arbeidsongeval is er één te veel. Afkopen van een dodelijk arbeidsongeval is ‘schone schijn’. Verwerpelijk!
Muziek… nog enkel op zijn Erdogans
De vereniging van musici, voorheen een progressief bestuur, ziet het bestuur verdwijnen. Vanaf nu wordt de Raad nog enkel samengesteld uit Erdogan getrouwen, tegelijk worden steeds meer liedjes verboden op TRT.
Ik kan nog uren doorgaan
Ach, dit zijn enkele sprokkeltjes. Ik zwijg dan nog over de totale desinformatie van de Turkse media over de moordpartijen in Afrin en de burgerslachtoffers, ik zwijg over de zoveelste arrestaties van parlementsleden van de HDP, ik zwijg over de constante leugens van mainstream media in Turkije, dat is het leugenpaleis in stereo, ik zwijg over de daling van de koopkracht van de mensen hier.
Ik leef in het leugenpaleis
Eigenlijk zou ik iedere dag moeten schrijven, helaas om gezondheidsredenen lukt dat niet meer. Turkije is een land met ongelooflijke mogelijkheden, maar dan heb je meer en niet minder democratie nodig. Op het moment dat het ‘Turkse leugenpaleis’ uiteen zal barsten, op dat moment zal het helaas veel te laat zijn!