Europees meerjarenbudget toont gelaat EU

De Europese Commissie maakte op 2 mei haar voorstellen bekend voor het Europees meerjarenbudget, lopend over de periode 2021-2027. Hierover zal nog veel gebakkeleid worden tussen Commissie, lidstaten, Parlement, belangengroepen enzovoort, maar een aantal fundamentele keuzes in het begrotingsplan zijn veelzeggend en werpen méér licht op de aard van de Europese constructie dan duizend mooie woorden.

Men moet het maar durven: de enige enveloppe (‘Cohesiefonds’) waarmee armere regio’s in de EU een zekere ondersteuning kunnen krijgen, wordt verminderd met 7%. Dit is dan na 10 jaar crisis die tot massale verarming en werkloosheid leidde, honderdduizenden jongeren tot emigratie dwong en hele bevolkingsgroepen nog verder vervreemdde van het politiek bedrijf dat een soort dienstencentrum is geworden voor ondernemingen, banken en rijken.

Het Cohesiefonds zou niet alleen gekortwiekt worden, maar de middelen ervan ook meer ingezet om ‘structurele hervormingen’ aan te moedigen, zeg maar: rechtse regeringen belonen die nog hardere aanvallen durven uitvoeren op pensioenen, lonen, vakbonden en sociale systemen.

Ook het budget voor landbouw (40% van het totaal) zou verminderd worden met 5%, maar het is zeer de vraag of de Commissie daarmee de grote bedrijven van de agrobusiness wil treffen; nu gaat 80% van de subsidies naar 20% van de bedrijven…

Daar staat tegenover dat de Commissie 20 miljard euro in militaire projecten wil stoppen, onder andere 6,5 miljard om Europese wegen op militaire colonnes en tankbewegingen voor te bereiden; we worden immers opnieuw bedreigd door de Russen! Er ligt ook een miljardenenveloppe klaar voor militaire research, en een ter ondersteuning van nationale militaire productie. Ook hier moeten we zeggen: je moet het maar durven, als winnaar van de Nobelprijs van de vrede…

Niet alleen Russen, maar ook allerlei andere ongewensten rukken op aan onze grenzen; de Commissie wil het budget voor grensbewaking verdrievoudigen, om er onder andere 10.000 grenswachters mee te betalen.

Commissievoorzitter Juncker zei bij zijn aantreden in 2014 met veel dramatiek dat hij de “Commissie van de laatste kans” voorzat, en te allen koste het vertrouwen in Europa moest terugwinnen. Commissie en rechtse regeringen proberen burgers ervan te overtuigen dat het gevaar van buiten Europa komt, en dat de EU er ons tegen zal beschermen.

De opdracht voor de linkerzijde is duidelijk: de burgers ervan overtuigen dat het gevaar vanuit de Europese Unie zelf komt. ⁽¹⁾Bemerk dat Sergei Stanishev, voorzitter van de Partij van Europese Socialisten (PES) zich op een andere golflengte bevindt: “We welcome the increased funding and attention to the new priorities of the EU such as border management and defence“, verklaarde hij meteen.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.