Vakbondsmilitanten vallen binnen in overlegvergadering

Steven Vandeput, de N-VA-minister ‘belast met ambtenarenzaken’, heeft grote plannen. Zo maakt hij al enige tijd werk van het ‘harmoniseren’ van het statuut van de federale ambtenaren. Daarmee wil hij twee vliegen in een klap slaan. Enerzijds wil hij het amalgaam van talloze wetten en besluiten over dat ambtenarenstatuut bij elkaar brengen in een overzichtelijk geheel. Anderzijds wil hij ook de statutaire (‘vastbenoemde’) en contractuele ambtenaren ‘dichter bij elkaar brengen’.

Dat klinkt allemaal vrij onschuldig. In de praktijk echter wil de minister eigenlijk af van het ambtenarenstatuut. Dit statuut is in zijn ogen ‘veel te stroef’. Hij wil het dan ook ‘flexibeler’ maken. Daartoe heeft hij een dik pakket papier vol laten schrijven, bestaande uit niet minder dan dertien dikke boeken.

Zoals de ACOD het vermeldt in een pamflet is “het voornaamste doel van deze zogenaamde ‘code van het federaal openbaar ambt’ het op de helling zetten van de statutaire (‘vaste’) benoeming van de federale ambtenaren.”

De socialistische overheidsvakbond voegt er aan toe dat dit “meteen de deur openzet voor politieke bemoeienissen en/of machtsmisbruik door economisch machtige groepen. Waardoor burgers niet meer zeker kunnen zijn van gelijke behandeling.”

De statutaire of ‘vaste’ benoeming beschermt een ambtenaar inderdaad tegen druk en intimidatie en stelt hem of haar in staat op te treden als een onafhankelijke uitvoerder van democratisch genomen wettelijke besluiten.

De ACOD stelt bovendien ook dat de regering via deze ‘codex’ niet alleen zal raken aan tal van praktische regelingen (zeg maar rechten) ten gunste van het personeel: “Tegelijk morrelt de regering aan de verlofrechten, aan het  ziektekrediet en aan de bestaande systemen inzake variabele arbeidstijd.”

De ACOD is gelukkig niet de enige vakbond die deze analyse maakte. Ook de collega’s van ACV Openbare diensten en van het liberale VSOA zijn dezelfde mening toegedaan.

Nu is het zo dat een statuut iets helemaal anders is dan een contract tussen werkgever en werknemer. Waar een contract een wederzijdse rechtshandeling is (waar beide partijen mee moeten instemmen), is een statuut een eenzijdige rechtshandeling. Het staat de overheid dan ook vrij om de inhoud van het statuut eenzijdig te wijzigen. Maar dan moeten er wel enkele voorwaarden vervuld zijn.

Zo moet het ontwerp van eenzijdige wijziging eerst onderhandeld worden met de representatieve vakbonden. Die onderhandelingen werden kortgeleden dan ook opgestart. Eind vorige week echter kondigde de kabinetsdelegatie van de minister aan dat de onderhandelingen op zes juni zullen worden beëindigd.

Maar die onderhandelingen zijn dus nog maar pas gestart! In de praktijk was men nog maar aan de bespreking toegekomen van de eerste drie (van dertien) lijvige boeken. Nu al ‘afronden’ komt dan ook neer op het door de strot duwen van de hele tekst.

Daarop besliste het gemeenschappelijk vakbondsfront om op 6 juni de militanten te mobiliseren (de ACOD koppelde dit ook nog aan een stakingsactie). Enkele honderden militanten verzamelden zich nabij het Noordstation in Brussel en vielen prompt de vergaderzaal binnen. Een zelden gezien vertoon van reële arbeiderscontrole.

De overheid krabbelt terug

Dat had wel degelijk effect. De kabinetschef van de minister zegde schoorvoetend toe dat “de onderhandelingen zullen worden verdergezet zonder deadline” en dat “er marge zal zijn” tijdens die onderhandelingen. Afwachten wat het wordt, natuurlijk.

Een van de in de vergaderzaal aanwezige militanten vroeg aan een collega “wat doen we hier eigenlijk?” en kreeg als antwoord te horen dat “we hier zijn om de overheid onder druk te zetten door de macht van ons getal”. Wat blijkbaar heeft gewerkt.

In een mail verklaarde ACOD-secretaris Gino Hoppe achteraf: “Sommigen onder jullie hebben vanmorgen de kabinetschef horen verklaren dat de onderhandelingen NIET stoppen na vandaag. Uiteraard komt dit door jullie steun! Indien mocht blijken dat de overheid, zoals eerder al vele malen het geval was, zich niet aan haar woord houdt, lichten wij jullie onmiddellijk in. Nog eens bedankt voor de steun. We hebben bewezen dat we sterk en vastberaden zijn!!!”

De minister en zijn collega’s in de federale regering mogen er zeker van zijn: de vakbondsbasis is gemobiliseerd en staat klaar om de rechten van het personeel én van de openbare sector te verdedigen!

Een fotoreportage