In Mechelen roept de SAP bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 op om een voorkeurstem te geven aan Paul Van Aelst. Paul staat op de 7e plaats van de gemeenteraadslijst van PVDA. We publiceren hieronder een stuk van Pauls hand waarin hij uitlegt waarom hij kandidaat is voor PVDA.
Ook in Mechelen hebben neoliberalen de stad gekaapt
Mechelen weet zichzelf als geen ander in de kijker te zetten bij toeristen en shoppers. Zowat de hele wereld richt een benieuwde blik op de Maneblussers en hun “beste burgemeester van de wereld “, Bart Somers. Hij leidt een coalitie van de stadslijst (VLD,Groen en onafhankelijken CD&V) met de NVA. De SP.a werd zes jaar geleden naar de oppositie geduwd.
Betekent al die aandacht in de media dan ook dat alles op rolletjes loopt voor de Maneblussers?
Begin van de jaren 2000 overspoelde de neoliberale golf ook Mechelen, net zoals in andere steden. Steden kunnen voortaan alleen welvarend zijn door stedelijke concurrentie en stadsmarketing. Over die neoliberale stadsvisie van concurrentie met andere steden heerst een oorverdovende eensgezindheid bij alle partijen. Ook de stad Mechelen verpatst haar ruimte en haar grond aan private ontwikkelaars die het stuur mogen overnemen. Voor hetgeen zij neerpoten aan de waterkant in Mechelen, is geen plaats voor sociale woningen. De stadslijst blijft ook de volgende zes jaar mikken op ‘bovenmodale inkomens’. De logica is die van de trickle down geography: de rijkdom zal wel doorsijpelen. Als je investeert in mega projecten, dan zal de rijkdom wel doorsijpelen. Maar niets is minder waar! Het succes sijpelt niet door naar alle burgers; het komt alleen de toplaag ten goede. De allerarmsten worden verder naar de randgemeenten van de stad gedreven om een betaalbare woning te vinden. Daardoor ontstaan voor deze mensen mobiliteitsproblemen om op het werk te geraken.
De neoliberalen zullen de steden doen bloeien! Ze zullen via prestigieuze ontwikkeling een nieuwe “betere middenklasse” aantrekken; grote bedrijven naar bedrijfsparken weten te lokken die aangelegd worden met gemeenschapsmiddelen. In Mechelen betalen bedrijven nauwelijks belasting op de bezette oppervlakte.
Het Mechels stadsbestuur vervangt de dienstverlening meer en meer door commerciële bedrijfslogica. Het stedelijk lager- en secundair stadsonderwijs is al lang afgestoten. De stad gaf veel sleutels tot verandering uit handen aan zogenaamde ‘autonome bedrijven’. Recent voorbeeld is hoe het autonoom gemeentebedrijf Sport Actief Mechelen wordt ingeschakeld om het stedelijk zwembad te sluiten. Hun studie moet ervoor zorgen dat Studio 100 haar Plopsaqua in een natuurgebied kan bouwen met 29 miljoen steun uit de stadskas. Het goed bereikbare en voor iedereen betaalbare stedelijk zwembad wordt kopje onder geduwd. De commerciële, liberale visie op de stad, de stad op centenmaat, werkt voor wie het kan betalen en vindt dat er voor de anderen alleen maar een minimale dienstverlening moet zijn.
De partij die ijvert voor een stad op mensenmaat verdient een plaats in de gemeenteraad
De stem uit de wijken weerklinkt te weinig in de Mechelse gemeentepolitiek. Politiek hoort niet alleen thuis in de raadszaal. De PVDA sprong als eerste in het water van de Leuvense Vaart om het behoud van het stedelijk zwembad te verdedigen. Hun bevraging bij de zwembadgebruikers leverde een pak extra argumenten op. Een actiegroep verzamelde 2550 handtekeningen en confronteerde hiermee de Schepen van Sport. Als de straat wakker wordt, moet de raad volgen: hiermee staat de PVDA kort bij de mensen.
Actie loont. Dat heeft het ecologisch waardevolle Bos van Loos gered. Om het woonproject Spreeuwenhoek door te duwen, werd op zijn zachtst gezegd slordig omgesprongen door het stadsbestuur met de bouwtoelatingen. Die werden dan ook vernietigd, dankzij de inspanningen van de actiegroep. De partij Groen zweert keer op keer trouw aan de coalitie en laat de ademruimte voor de Mechelaars vallen als een baksteen. Ook SP.a aarzelt om de kant te kiezen van actiegroepen omdat ze in vorige coalitie vaak zelf de ontwerpen voor dergelijke privaat investeerders hebben uitgetekend.
Met dezelfde gedegen aanpak organiseerde de PVDA haar bevraging. Daaruit bleek dat Mechelaars de armoede een schande vinden. In april 2017 telde Mechelen 1139 leefloners, meer dan een verdubbeling sinds 2006. Eén op de vijf Mechelse jongeren groeit op in moeilijke omstandigheden.
De visie van de PVDA vertrekt van wat mensen echt nodig hebben, niet vanuit citymarketing en de wensen van projectontwikkelaars. Om die sociale visie een stem te geven, zijn ook in Mechelen verkozenen van de PVDA in de gemeenteraad nodig. Om het politieke debat in onze stad te verrijken. Om duidelijk te maken dat prestige niet alleen verdiend wordt met pracht en praal. Echt prestige verdien je pas als iedereen mee is.
De reële kans die de PVDA heeft om vertegenwoordigers te krijgen in de gemeenteraad mag niet verloren gaan. Omdat de partij dag in dag uit sociaal, rechtvaardig en actief is, slaagt ze erin om een volledige kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in te dienen. Daarom ben ik ook verruimingskandidaat op de PVDA gemeenteraadslijst. Hiermee doe ik als vakbondsmilitant ACOD Spoor iets terug voor de jarenlange steun die de PVDA gaf in syndicale acties bij de bedrijven Mondelez, Axalta Dupont, de gevangenis, de Lijn, het Arsenaal en het Rode Kruis.
