Met het vertrek van Bouteflika op 2 april 2019 hebben arbeiders, jongeren, vrouwen en de volksmassa’s als geheel, na meer dan veertig dagen van stakingen en ongekende massademonstraties, een kostbare en historische eerste overwinning behaald op het oligarchische, autoritaire, quasi monarchistische liberale regime dat onderworpen is aan de belangen van buitenlandse imperialistische mogendheden.

Naast de gigantische demonstraties in alle steden van het land, was het de algemene staking op 10 maart in verschillende sectoren, zoals olie- en gasvelden in het zuiden, lucht- en spoorvervoer, havenactiviteiten, onderwijs en gezondheidszorg, de belastingdienst, vrije beroepen en kleine handelaren, et cetera die de crisis van het regime verergerde en het breken van de macht versnelde. Zo heeft Bouteflika vanaf 11 maart afstand gedaan van het vijfde mandaat, ook al wilde hij het vierde mandaat verlengen.

In deze context van een crisis die het hele systeem bedreigt, heeft de chef van de generale staf, Gaid Salah, aangemoedigd door oproepen van de liberale oppositie, zichzelf neergezet in zijn nieuwe rol als ‘reddende scheidsrechter’ van het systeem. Degene die hij een paar dagen geleden nog ‘fakhamatouhou’ (zijne excellentie) noemde, is nu een gevaar voor het hele regime geworden. Om het systeem te redden, moest Bouteflika zo snel mogelijk vertrekken en werden een paar oligarchen in de presidentiële kring, symbolen van corruptie en predatie, aangevallen om de volkswoede te kalmeren en de opstand te stoppen.

Om de continuïteit van het systeem en een gecontroleerde overgang te waarborgen, heeft het leger bovendien onmiddellijk ‘een legalistische oplossing in het kader van de grondwet’ opgelegd. Elk ander politiek alternatief wordt dus uitgesloten. Tot slot wordt er in de media een propaganda offensief in gang gezet om ‘steun van het volk’ te verkrijgen voor de actie van het hoofd van de generale staf en het leger, dat in zijn laatste dreigende communiqué van 2 april verklaart het presidentschap niet langer te erkennen en in feite de uitvoering van een ‘stille staatsgreep’ insinueert.

Voor de Parti Socialiste des Travailleurs (PST) is de inmenging van het leger in de huidige politieke crisis geenszins een oplossing, maar een voortgang van de oude situatie. De onderdrukking en arrestatie van demonstranten op woensdag 3 april bij het postkantoor van Algiers is in tegenspraak met de ‘grote bewondering voor de opstand van het volk’ waar de communiqués van het leger het nu over hebben.

Voor de PST stelt de opstand van de volksmassa’s tegen het regime, die op 22 februari 2019 begon, het hele systeem, de instellingen en de grondwet ter discussie. Geen enkel opgelapt gezicht, geen enkele overgangsfiguur, geen enkele door de voorzienigheid gezonden man  kan de wil van het volk, de bron van alle democratische legitimiteit, vervangen.

Voor de PST kan alleen de verkiezing van een soevereine grondwetgevende vergadering, die representatief is voor de democratische en sociale aspiraties van arbeiders, jongeren, vrouwen en alle onderdrukte mensen in ons land, een echte democratische oplossing voor de huidige crisis bieden.

Voor de PST is enerzijds de tijd gekomen voor de Algerijnse bevolking om zich te organiseren in fabrieken, universiteiten en middelbare scholen, buurten en dorpen, als vrouwen en werklozen, et cetera en anderzijds is de prioriteit het terugwinnen van onze democratische vrijheden, in het bijzonder de vrijheid van meningsuiting, organisatie, demonstratie, vakbondsvrijheid en het stakingsrecht.

Voor de PST wijst deze eerste overwinning tegen het Bouteflika-regime de weg. Onze massale mobilisatie, onze prachtige demonstraties en onze meervoudige stakingen hebben hun vruchten afgeworpen!

Algiers, 03-04-2019

De Parti Socialiste de Travailleurs is de Algerijnse afdeling van de Vierde internationale. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.