Het imperiaal parlement van de EU

Op 21 oktober verwierp het Europees Parlement een voorstel van de Groenen en Verenigd Links (GUE/NGL) om over de toestand in Catalonië en in Chili te discussiëren. Op een paar stemmen na kwamen de voorstanders alleen uit de twee initiatiefnemende partijen; de sociaaldemocraten (S&D), die meestal als de derde poot van ‘links’ worden aangezien, keken weer eens naar rechts…

Nu zijn er in Chili al wel een tiental doden gevallen, en het leger is er weer in de straten te zien; maar “als de president een vriend van het Imperium is kijkt de EU de andere kant op”, reageerde Sira Rego, in het EP verkozen voor Unidas Podemos.⁽¹⁾Ter informatie: de huidige Chileense president Sebastián Piñera verzette zich in 1998 tegen de aanhouding van zijn voorganger, generaal Pinochet.

Chili is wel erg ver van Brussel, zou men kunnen zeggen, maar als dat een bezwaar was zou het Parlement in januari ook niet de staatsgreep van Guaido tegen Maduro in Venezuela hebben kunnen erkennen. En al heeft het Parlement niets te zeggen over de opstelling van de EU tegenover Oekraïne, het heeft er heel wat woorden aan gewijd en delegaties op afgestuurd. Trouwens, deze week nog discussieert het EP over LGBTI-rechten in Oeganda… Om maar te zeggen dat de weldenkende meerderheid van het Europees Parlement een nogal selectieve voorkeur heeft van zaken die het ter discussie wil stellen.

Catalonië

Voor lidstaten van de EU zelf ligt het een beetje anders, want die hebben op zijn minst een delegatie in het Europees Parlement. De rechten van de Hongaarse ‘illiberale’ Fidesz-partij binnen de christendemocratische EVP-fractie werden bijvoorbeeld tijdelijk opgeschort, en ook het Poolse PiS-regime wordt (terecht) op de korrel genomen. Maar ook Spanje is een EU-lidstaat, en zoals men weet werden daar politici gevangen gezet op basis van beschuldigingen (misbruik van overheidsgeld, hoogverraad, rebellie) die vadertje Stalin niet beter had kunnen bedenken. En deze politieke gevangenen werden onlangs veroordeeld tot celstraffen gaande tot dertien jaar gevangenisstraf.

Dertien jaar, alstublieft! Mefisto op Spaanse wijze, titelde Edi Clijsters in Uitpers. Het Europees Parlement wil het niet over Spanje hebben, het had het er ook niet over toen de Guardia Civil met Inquisitie-geweld inbeukte op stemlokalen en mensen die hun stem wilden uitbrengen tijdens het referendum van 1 oktober 2017. Het Europees Parlement, de ‘tempel van de EU-democratie’, deed zelfs zijn deuren op slot voor drie Catalanen, verkozen voor dit instituut! Uit respect voor de Spaanse legaliteit, zei commissievoorzitster in spe von der Leyen, maar misschien wist die nog niet dat het Europees recht boven het nationale staat in de hiërarchie der rechten, zoals toegepast in het geval van vrijhandel of begrotingscontrole.

De EU wil zogezegd niet tussenkomen in interne aangelegenheden van de lidstaten, maar geeft op deze manier wel haar steun aan de partij van het onverzettelijk Spaans staatsimperialisme, partij momenteel aangevoerd door de ‘socialisten’ (PSOE) van Pedro Sánchez, maar voor hetzelfde geld kon het de semi-franquistische Partido Popular zijn geweest . Chili, Spanje: één Europese strijd van reactie tegen democratie…

Opnieuw moet men hier vaststellen dat het rechtse, of zelfs uiterst rechtse krachten zijn die munt slaan uit deze ontwikkelingen, niet de sociaaldemocraten.((Ik gebruikte dit argument reeds in een beschouwing over de sociale politiek van de Poolse PiS. In België werpt de N-VA zich op tot de verontwaardigde verdediger van de Catalaanse zaak. Men hoeft helemaal geen voorstander te zijn van de Catalaanse onafhankelijkheid om zich met hand en tand te verzetten tegen de veroordeling van politieke gevangenen tot jarenlange gevangenisstraffen. Nu ja, het sociaaldemocratisch partijinstinct zal gezegd hebben dat steun aan kameraad Pedro Sánchez en zijn staatsimperialistische onverzettelijkheid tegen de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging de betere kaart is. Maar het sociaaldemocratisch partijinstinct is de laatste jaren meestal fout gebleken…

Herman Michiel is actief bij Ander Europa. Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.