Zoals bekend slaat het coronavirus hard toe in de woonzorgcentra, zowel bij de bejaarden als bij het personeel. De aankondiging dat opnieuw bezoek zou worden toegelaten, zorgde dan ook voor heel wat onrust. Bruno De Wit sprak met Mary Van Hummelen, een verpleegkundige op de werkvloer.
Dag Mary, stel je eens even voor…
Ik ben Mary Van Hummelen en werk sinds 7 maand als verpleegkundige in WZC Den Beuk in Boom na 31 jaar ervaring in een ziekenhuis.
Hoe is de situatie in jullie WZC? Zijn er voldoende beschermingsmaatregelen getroffen en voldoende beschermingsmateriaal beschikbaar?
Wat voor mij heel duidelijk is, is dat de woonzorgcentra absoluut niet dezelfde middelen hebben als de ziekenhuizen. Dit is duidelijk gebleken na de uitbraak van het coronavirus. Het heeft veel te lang geduurd vooraleer er beschermingsmateriaal aanwezig was, ondanks enorme pogingen van het WZC.
Voor mij is het duidelijk dat de woonzorgcentra voor de regering niet zo belangrijk zijn. In het ziekenhuis is het veel veiliger werken dan in het WZC. Daar weet je tenminste of iemand Covid-19 heeft of niet.
Tot nu toe zijn er weinig bewoners getest, gewoon omdat de tests nog niet voldoende aanwezig zijn. En de opmerking dat er onvoldoende kennis zou zijn bij het personeel, dat schiet echt in het verkeerde keelgat. Zo een toegewijd personeel daar kunnen ze nog iets van leren! Uiteraard is zoiets als wat we nu mee maken nog nooit voorgevallen, maar het personeel geeft echt alles met groot gevaar zelf ziek te worden.
Wat was jullie reactie op de voorgestelde maatregel van de Nationale Veiligheidsraad dat er één persoon op bezoek mocht komen?
Hoe dom was dit! De regering besluit eerst dat er geen bezoek kon plaatsvinden, maar vergat dat het personeel wel binnen en buiten moet gaan en dit zonder mondmaskers in de beginfase. En dan het voorstel van de Nationale Veiligheidsraad om 1 persoon op bezoek te laten komen.
Iedereen snapt dat de bewoners graag familie willen zien, maar de situatie in de Woonzorgcentra is nog niet onder controle en op die manier zouden er nog meer bewoners ziek worden. Zelfs onze bewoners hadden door dat het nog te vroeg was.
Moet het personeel en de vakbonden betrokken worden bij de maatregelen als de coronacrisis op zijn einde loopt?
Mijn grote hoop na dit alles is dat we eindelijk krijgen waar we recht op hebben. Meer personeel voor een betere zorg en erkenning als zwaar beroep.. Het is duidelijk dat er beter wat meer naar het personeel en vakbonden zou geluisterd worden. Deze mensen staan er midden in en hebben het beste voor met hun mensen.
Maar we worden onvoldoende gehoord! Beslissingen worden nog steeds genomen door mensen die er niets van snappen en niets van kennen. Ik nodig die mensen dan ook uit om na de crisis – nu wil ik hen dat niet aandoen – een paar dagen te komen meedraaien in ons WZC en in het echt te zien hoe het personeel het beste van zichzelf geeft met zo weinig middelen en personeel.
Mary, bedankt voor dit gesprek en nog veel moed in deze moeilijke tijden!
