Anticapitalistas is onze zusterorganisatie in de Spaanse staat. Zij behoorden tot de oprichters van Podemos, maar met de deelname van Podemos aan de regering onder leiding van de sociaaldemocraat Pedro Sánchez, startte Anticapitalistas een discussieproces over de vraag of ze wel deel uit moesten blijven maken van Podemos. Het was oorspronkelijk de bedoeling om dit discussieproces af te sluiten op een nationaal congres, waar dan een besluit zou worden genomen, maar ook hier gooide de corona pandemie roet in het eten. Het besluit werd nu na een interne stemming genomen. In deze verklaring geven ze de motivatie voor deze stap.
Op 28 maart eindigde een interne stemprocedure waarin Anticapitalistas besloot Podemos te verlaten. Negenenzeventig procent van de leden nam deel; hiervan stemde 89 procent vóór, 3 procent tegen en 7,5 procent onthield zich van stemming. We hebben besloten te wachten tot vandaag om dit besluit openbaar te maken; omdat al onze aandacht gericht is op de corona pandemie die het land hard treft en de meest kwetsbare sectoren van de volksklassen ernstig raakt.
De collectieve ervaring van Podemos, waarvan wij mede-oprichters waren, is van groot belang en zal altijd deel uitmaken van onze geschiedenis, en van de geschiedenis van Podemos. De redenen die ons ertoe gebracht hebben om deel te nemen aan de oprichting van deze organisatie zijn bekend.
Het was noodzakelijk om een brede en radicaal democratische politieke kracht te vormen, nauw verbonden met de sociale strijd en bewegingen, die in staat was om de economische, culturele en politieke macht van de elites uit te dagen en de gevolgen van een agressief en ongecontroleerd neoliberalisme terug te draaien. Met natuurlijk de uitdaging om een algemeen politiek alternatief voor het milieuvernietigende en patriarchale kapitalisme te bedenken en op te bouwen.
Wij zijn van mening dat deze doelstelling nog steeds actueel is, maar dat Podemos op dit moment niet langer de ruimte is van waaruit Anticapitalistas hieraan kan bijdragen. Wij hebben onze standpunten vaak kenbaar gemaakt en ze op een kameraadschappelijke manier tegenover de andere stromingen van links geplaatst.
Helaas is Podemos vandaag de dag niet meer de organisatie die we in eerste instantie wilden opbouwen: het organisatiemodel en het interne regime gebaseerd op het centraliseren van macht en beslissingen binnen een kleine groep mensen die verbonden zijn aan de mensen met openbare ambten en de algemeen secretaris, laten weinig ruimte voor collectief pluralistisch werk. Het is duidelijk dat dit model helemaal niet effectief is gebleken voor de vooruitgang op sociaal gebied.
De militante organisatie en de kracht van onderuit die Podemos vroeger had, is met dit model verwaterd, gedesorganiseerd en verdampt, zonder dat dit, zoals zij beweren, dit heeft geleid tot een verbetering van de verkiezingsresultaten.
Podemos werd geboren als een politieke beweging die de economische en politieke normen van het systeem betwist. Het is duidelijk dat de strategie is veranderd. Voor Podemos is het ‘mogelijke’ in de loop van deze jaren geleidelijk verminderd: volgens ons blijft het de taak om het noodzakelijke mogelijk te maken.
Het hoogtepunt van deze verschuiving is de strategie om samen met de PSOE te regeren. Opnieuw wordt een links project ondergeschikt gemaakt aan de logica van het minste kwaad op korte termijn, waarbij men ermee instemt om zijn politiek op te geven in ruil voor weinig of geen doorslaggevende invloed op de ministerraad. Ondanks de propaganda van de regering breekt het beleid van de coalitie niet met het bestaande economische kader, zet het niet in op een herverdeling van de rijkdom, op een radicale versterking van de publieke sfeer en op het negeren van de neoliberale instellingen.
Uiteraard zullen wij alle voordelen die in dit kader worden behaald, steunen en zullen wij samen de strijd aanbinden met extreem-rechts. Maar in een context van een diepe systeemcrisis geloven wij dat een poging om vooruitgang te boeken op het gebied van democratie en sociale rechtvaardigheid noodzakelijkerwijs gepaard gaat met het opbouwen van sociale kracht, ambitieus beleid en het voorbereiden van een confrontatie met de elites.
De komende maanden en jaren zullen het toneel zijn van grote gevechten tussen de klassen. De huidige crisis is niet tijdelijk: het is een systeemcrisis, een economische crisis, een ecologische crisis en een zorgcrisis. Er zullen grote politieke, culturele en sociale herschikkingen nodig zijn. Niets van wat we vandaag geloven dat zeker is, zal hetzelfde blijven. Ons engagement om een antikapitalistische beweging op te bouwen die openstaat voor alle soorten strijd en ervaringen, stelt ons in staat om op een open manier naar de toekomst te kijken en het lijdt geen twijfel dat we in veel strijd gemeenschappelijk met de mensen van Podemos zullen optrekken.
Zodra de sociale en gezondheidssituatie ons daartoe in staat stelt, zullen we een politieke conferentie van Anticapitalistas houden, om onze voorstellen voor deze nieuwe fase diepgaand te bespreken.
Deze verklaring verscheen oorspronkelijk op Anticapitalistas. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.
