Begin april werd Keir Starmer verkozen als nieuwe voorzitter van de Britse Labour Party, na het ontslag van de linkse vernieuwer Jeremy Corbyn. Dat Labour met de grijze muis Starmer terug zou keren naar het ‘centrum’, d.w.z. de meer volkse pijler van het Brits kapitalisme, wist iedereen, al deed Sir Starmer een paar goedkope verklaringen (‘I will maintain our radical values’) en nam hij Rebecca Long-Bailey, zijn Corbyn-gezinde rivale bij de voorzitterverkiezingen, op in zijn schaduwkabinet.
Maar ook aan dit schijnmaneuver is al vlug een einde gekomen. Vorige week werd Long-Bailey door Starmer uit zijn schaduwkabinet ontslagen. De groteske reden bewijst dat de rechtervleugel van Labour zat te azen op de eliminatie van alles wat aan Corbyn herinnert. Haar misstap? Ze deelde via Twitter een interview in The Independent met de linkse actrice Maxine Peake waarin deze stelde dat de Amerikaanse politie de dodelijke greep waardoor George Floyd aan zijn eind kwam geleerd had van de Israelische geheime diensten 1.
Iemand ontslaan omwille van een ‘retweet’ lijkt wel verregaand, vooral als het gebeurt door een jurist als Starmer, gespecialiseerd in mensenrechtenzaken. Maar volgens Starmer bevat het gewraakte interview een antisemitische samenzweringstheorie. Het is dezelfde aanpak waarmee de rechtervleugel van Labour Corbyn dwarsboomde; diezelfde rechtervleugel jubelt nu bij de ‘kordate aanpak van het antisemitisme’ van hun voorzitter.
Als ook mensenrechtenverdedigers al meeheulen met het Israëlisch apartheidsregime en kritiek daarop gelijkstellen met antisemitisme zijn de Netanyahus en hun lobbymachine glansrijk geslaagd in hun opzet. Ze kunnen volgende week met gerust hart beginnen de bezette Palestijnse gebieden in te lijven, van Sir Starmer &Co moeten ze geen tegenkanting verwachten.
Herman Michiel is actief bij Ander Europa. Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.
