We publiceren hieronder de toespraak van Marijke Colle op de actie voor het recht op abortus die afgelopen weekend in Brussel plaats vond. Marijke Colle is actief in Feminisme Yeah!, de feministische werking van SAP – Antikapitalisten. Sinds de vroege jaren ’70 is zij actief in de feministische beweging, met Dolle Mina, de beweging voor legalisatie van abortus, Vrouwen Tegen de Krisis en de fem-soc-groepen. Omdat Marijke omwille van de coronapandemie niet lijfelijk aanwezig kon zijn, werd haar toespraak voorgelezen door een activiste van FURIA.
Baas in eigen buik, meer dan ooit
In 1973 wordt dokter Peers, een gynaecoloog uit Namen gevangengenomen omdat hij in zijn ziekenhuis medisch veilige abortus uitvoerde en uitleg gaf over anticonceptie. Beide zaken waren toen in ons land nog verboden.
De “nieuwe” vrouwenbeweging had met slogans als “baas in eigen buik” en “omdat gewenste kinderen belangrijk zijn”, het publieke debat rond abortus aangezwengeld. Maar het zou nog 17 jaar duren voor de wet werd gewijzigd.
Ondertussen ijverde de vrouwenbeweging ook voor een abortuspraktijk waarin de belangen van de vrouw centraal staan.
In Gent werd het eerste illegale abortuscentrum in Vlaanderen opgericht nadat jonge artsen bereid waren geweest in Nederland een specifieke opleiding te volgen. Daarvan werd ik de eerste voorzitster. Het gerecht heeft nooit aangedurfd ons te veroordelen, ondanks diverse processen.
Uiteindelijk stemde op 29 maart 1990 een wisselmeerderheid in het parlement gevonden het wetsvoorstel Herman-Michielsens – Lallemand. De praktijk van abortus werd onder bepaalde strenge voorwaarden toegelaten: tot 12 weken zwangerschap en met een bedenktijd van 6 dagen. Maar, abortus bleef in het strafrecht.
Vandaag werken abortuscentra in heel het land, ze zorgen voor een degelijke begeleiding van vrouwen die met ongewenste zwangerschap worden geconfronteerd en besteden veel aandacht aan veilige en aangepaste anticonceptie.
In 2018 werd abortus – eindelijk – uit de strafwet gehaald. Het is geen misdaad meer die ingaat tegen de orde der familie en de openbare zedelijkheid!
Abortus is nu een medische ingreep maar nog steeds strikt beperkt tot 12 weken zwangerschap.
Hierdoor zijn jaarlijks een 500-tal vrouwen uit ons land nog altijd verplicht naar Nederland of Engeland te gaan voor een laattijdige abortus.
Er bestaat binnen het parlement een meerderheid die de huidige wetgeving wil verbeteren door de termijn tot 18 weken te verlengen en de zes dagen bedenktijd af te schaffen.
Maar dit voorstel, dat steunt op een ruime consensus, wordt vandaag naar de lange termijn verschoven.
Waarom? Omdat de christendemocraten van het CD&V hun veto hebben uitgesproken en de andere partijen van de regering De Croo hiervoor geplooid zijn. De belangen van de vrouwen worden eens te meer opzijgeschoven.
De rechtse en uiterst-rechtse partijen N-VA en VB beweren dat er in Vlaanderen “geen draagvlak” zou zijn voor een verbeterde abortuswet. Het CD&V blijft erbij dat hun zogenaamde katholieke moraal aan iedereen moet worden opgelegd.
Maar niemand wil abortus verplichten! Abortus moet in optimale omstandigheden kunnen uitgevoerd worden in ons land voor alle vrouwen die dat wensen. Vrouwen moeten zelfstandig kunnen beslissen of ze kinderen willen en hoeveel.
Daar zullen we blijven voor actie voeren. Als vrouwenbeweging en in zo breed mogelijke samenwerking met andere sociale bewegingen.
