De Franse president Macron heeft zo zijn ideeën om van Frankrijk een veilige plaats te maken. Met zijn wet over globale veiligheid wil hij de binnenlandse vijand vanuit de lucht met drones observeren en vanop de grond met zijn politiemacht bemeesteren, zonder dat bezwarende videobeelden het imago van de robocops kunnen besmeuren.
Maar ook voor de buitenlandse vijand heeft Macron zijn oplossing. Er moet een nieuw reuzenvliegdekschip gebouwd worden, 300 meter lang en 75.000 ton zwaar, om de huidige Charles de Gaulle te vervangen vanaf 2038. Een week geleden kondigde hij fier aan dat het nieuwe tuig ook met kernreactoren zal aangedreven worden. Zoals bij de Charles de Gaulle kunnen de meegevoerde gevechtsvliegtuigen, een dertigtal, kernwapens lanceren. Voor het nieuwe vliegdekschip worden de komende jaren al 1 miljard euro aan voorbereidende studies uitgegeven, en de totale kost wordt geraamd op minstens vijf miljard. Het ding moet vanaf 2038 ‘operationeel’ zijn.
Nu de Britten geen deel meer uitmaken van de EU kan Macron er prat op gaan de enige lidstaat te zijn die over zijn eigen kernwapens beschikt. Een totaal voorbijgestreefd vooroorlogs ‘Pruisisch‘ eergevoel, waarmee hij en zijn medestanders een zeer slechte dienst bewijzen aan de wereldvrede, maar een uitstekende dienst aan de Franse militaire en nucleaire industrie, twee sectoren die in de 21e eeuw volledig moeten verdwijnen.
Het is des te erger dat de ‘anti-Macron’ en leider van het linkse La France Insoumise Jean-Luc Mélenchon zich op dit vlak niet fundamenteel onderscheidt van Macron, en evenmin van de Parti Socialiste (PS) en de Parti Communiste (PCF) die zich begin jaren 80 bekeerden tot de theorie van de nucleaire afschrikking. In een interview met L’Opinion laat Mélenchon in zijn kaarten kijken voor zijn kandidatuur bij de Franse presidentsverkiezingen van 2022. Hij staat weliswaar gunstig tegenover het VN-verdrag op het verbod van kernwapens, en is voor de uittrede uit de NAVO, maar “de nucleaire afschrikking blijft voor Frankrijk een onvervangbaar wapen zolang er geen militaire alternatieven bestaan. Men kan niet aan de Fransen vragen om als eersten te ontwapenen. Zij die de meeste kernwapens hebben, de Verenigde Staten en Rusland, moeten beginnen.” Wat zijn opvattingen over oorlog en vrede betreft is Mélenchon dus helemaal geen insoumis.
Geef mij dan maar een echte rebel als Jeremy Corbyn. Niet ontmoedigd door de moddercampagne waarmee de gewezen Labourleider door rechts, binnen en buiten Labour, besmeurd werd, lanceerde hij deze week een Project for Peace and Justice. In een geest van internationalisme en gebaseerd op onderzoek en activisme moet het project campagnes ondersteunen tegen oorlog, klimaatverandering en toenemende ongelijkheid.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.
