In Frankrijk dreigen rechtse oud-generaals met een staatsgreep – de regering houdt zich stil.
‘Als er niets wordt ondernomen, zal de laksheid zich onverbiddelijk blijven verspreiden in de samenleving, wat uiteindelijk een explosie zal uitlokken en zal leiden tot interventie van onze kameraden in actieve dienst in een hachelijke missie ter bescherming van onze beschavingswaarden en onze landgenoten op het nationale grondgebied’, aldus verklaarden op 21 april op de site van het rechtse blad Valeurs actuelles 20 gepensioneerde generaals. De generaals claimen de steun te hebben van ‘[een] honderdtal hoge officieren en meer dan duizend andere militairen’. Op de dag af 60 jaar na de generaalsstaatsgreep in Algiers dreigt een viertal officieren met een militaire staatsgreep om, in hun woorden, ‘een zeker antiracisme’, ‘islamisme’ en ‘hordes in voorsteden’ het hoofd te bieden.
Macron en zijn regering kunnen trots zijn. Ze hebben er niet het initiatief toe genomen, maar hebben wel in hoge mate bijgedragen aan de verspreiding van racistische en islamofobe campagnes, met name rond de ‘separatisme’-wet en de trieste polemiek over het ‘links islamisme’ (Islamo-gauchisme). De beschamende stilte van de autoriteiten over de oproep van de generaals was opmerkelijk. Het duurde vier dagen voordat de minister van de strijdkrachten Florence Parly tevoorschijn kwam. Van de kant van de regering Macron was het ‘Doorlopen, niets te zien’, zoals de voormalige minister van Buitenlandse Zaken en nu ‘nationaal coördinator inlichtingen en terrorismebestrijding’ Laurent Nuñez zei: ‘Ik hoef over deze oproep niets te zeggen.’
Dezelfde mensen die ‘fascisme’ zien in privé-ontmoetingen tussen mensen van een bepaalde afkomst, hebben weinig of niets te zeggen over een oproep tot een staatsgreep door generaals die weliswaar met pensioen zijn, maar die kennelijk nog steeds contacten hebben in het leger. Ze hebben ook niet veel te zeggen over het feit dat Marine Le Pen de oproep van de generaals begroette en hen uitnodigde zich bij haar aan te sluiten: ‘Net als u geloof ik dat het de plicht is van alle Franse patriotten, waar ze ook vandaan komen, om op te komen voor het herstel en zelfs, laten we het maar zeggen, de redding van het land.’
We staan zeker niet aan de vooravond van een militaire staatsgreep, maar deze oproep en de reacties – of het gebrek daaraan – die de oproep heeft uitgelokt, zeggen helaas veel over de tijdgeest. Macron en de zijnen, zowel tovenaarsleerlingen als pyromane brandweerlieden, spelen een bijzonder gevaarlijk spel, waardoor de opbouw van een radicale en massale politieke en sociale oppositie meer dan ooit op de agenda staat.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op l’Anticapitaliste. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.