Doorzetten na de betoging tegen geweld op vrouwen

Door Ellen Verryt

In tientallen steden wereldwijd werd op 25 november – internationale dag tegen geweld op vrouwen – betoogd. Zo ook in Brussel waar we met een mooie groep activisten van SAP, Feminisme Yeah en JAC een kleurrijk, creatief en luidruchtig blok vormden binnen de feministische manifestatie. Meer dan 2000 mensen namen deel aan de verscheiden en strijdbare demonstratie. Een “rode draad van geweld” trok als een lange aanklacht door de mars. Enkel de vakbonden en verwante organisaties lieten het nog wat afweten, met uitzondering van de MOC en het CSC.

Mirabal

Tot de betoging werd opgeroepen door het Platform Mirabal Belgium. Dit Platform – waar we van bij de start deel van uitmaakten – verenigt ondertussen meer dan honderd verenigingen van de kleinste vzw’s tot grotere middenveld en politieke organisaties.

Het was goed te zien tijdens de eerste nationale manifestatie dat deze vooral werd gedragen door vele kleine en middelgrote vrouwenorganisaties die er bovendien in slaagden om over kleur en ideologie heen maandenlang verbindend te werken rond de voorbereiding van de manifestatie zelf maar ook rond de opstelling van een gezamenlijk eisenpakket. Dat kan je hier lezen.

Nu doorzetten

Het is belangrijk dat we ook met Feminisme Yeah en SAP hier verder onze schouders blijven onder zetten. Zoals ook zaterdag regelmatig werd benadrukt is het nu dat de politiek haar verantwoordelijkheid moet nemen en woorden in daden moet zetten. Zonder concrete beleidsmaatregelen is er immers geen verandering mogelijk.

Als Feminisme Yeah willen we er aan werken dat binnen de bredere nationale vrouwenbeweging de meer vastberaden en militantere feministische wind komt te waaien die zo nodig is. Nodig omdat buiten de verworvenheden en beperkingen van de tweede feministische golf er heel veel uitdagingen voor de toekomst blijven waarvoor nog verdomd veel strijd zal moeten worden geleverd.

Misogyne samenleving

Onze samenleving is voor heel veel vrouwen immers een misogyne realiteit. Voor de vele vrouwen die in armoede leven, slachtoffer van racisme zijn, migrantenvrouwen , vrouwelijke vluchtelingen, vrouwen die vluchten voor oorlog en moord en al de vrouwen die hun eigen huis moeten ontvluchten met of zonder kinderen omdat het een ware hel is door partnergeweld!

Voor al deze vrouwen zullen wij elk jaar opnieuw op 25 november, 8 maart en vele andere momenten, samen met vele andere feministische organisaties en collectieven de straten blijven optrekken.

We willen ook de Belgische overheid onder druk te zetten een echt beleid aan te nemen en te voeren ter preventie en bestrijding van geweld tegen vrouwen . We willen dat België zich houdt aan alle verplichtingen die het verbindend verdrag van Istanboel met zich meebrengt.

Door dit verdrag zouden alle gerapporteerde incidenten van huishoudelijk geweld tot verder onderzoek en vervolging moeten leiden. Zouden er nationaal permanent toegankelijke vrouwvriendelijke onthaal- en opvangcentra moeten komen met voldoende personeel en moeten artsen en ziekenhuizen zich aan bepaalde protocollen houden bij partnergeweld. En dit is maar een heel kleine greep uit het breed spectrum van bindende maatregelen die worden voorgeschreven door dit verdrag.

Er is dus heel veel werk te verrichten, op de straat, thuis, op het werk en binnen je organisatie of school. Wil je hier samen met ons aan verder werken? Sluit je dan aan bij Feminisme Yeah en de SAP en steun actief de feministische beweging!