Vier maanden geleden kwam president Joseph Biden met een voorstel voor een tweeledig wetsvoorstel van 4,1 biljoen dollar, dat zowel 2,3 biljoen dollar voor investeringen in de infrastructuur als 1,8 biljoen dollar om Amerikaanse gezinnen te helpen omvatte. Het programma was groter dan zowel Franklin D. Roosevelt’s New Deal als Lyndon B. Johnson’s Great Society, de duurste en meest verregaande hervormingswetgeving in de Amerikaanse geschiedenis met veel nieuwe elementen zoals voorstellen voor schone energie, betaald gezins- en medisch verlof, gratis universele kleuterschool en twee jaar gratis onderwijs aan een openbaar community college.
‘Het gaat over een land dat opnieuw inspireert en de wereld leidt in de kansen die we bieden, de technologie die we ontdekken, de technologieën waar we koploper in zijn en de industrieën die we creëren. En de natie die de wereld leidt in het bestrijden van de existentiële dreiging van klimaatverandering,’ zei Biden in juli. Hij stelde ook dat zijn plan ons ‘in een positie zou brengen om de wereldwijde concurrentiestrijd met China in de komende jaren te winnen’.
De echte krachten achter Biden’s voorstellen, waren Amerika’s aanhoudende crises op het gebied van zowel gezondheid als economie en de impuls die aan de roep om hervormingen werd gegeven door sociale bewegingen zoals Occupy Wall Street in 2011, de enorme Black Lives Matter-protesten tegen racisme en politiegeweld in 2020 en Bernie Sanders’ twee campagnes voor het presidentschap in 2016 en 2020 waarin hij veel van de voorstellen deed die vervolgens door Biden werden overgenomen.
Hoewel de Republikeinen de infrastructuurwet over het algemeen steunden, waren ze unaniem tegen alle sociale programma’s. Democraten zouden alle 50 stemmen in de Senaat nodig hebben, plus de stem van de voorzitter, vice president Kamal Harris, en bijna alle stemmen in het Huis van Afgevaardigden om het aangenomen te krijgen. Maar in de afgelopen weken zijn twee zogenaamde gematigde Democratische Senatoren erin geslaagd Biden te dwingen zijn voorstel terug te brengen tot minder dan de helft van het oorspronkelijke bedrag, waardoor veel van de innovatieve sociale programma’s worden geschrapt.
Biden stelde oorspronkelijk voor om zijn enorme uitgaven te betalen door de vennootschapsbelasting te verhogen van 21 naar 28 procent, waardoor de belastingen die door president Donald Trump van 35 naar 21 procent waren verlaagd, gedeeltelijk zouden worden hersteld. De Republikeinen verwierpen uiteraard de belastingverhoging, maar dat deden ook de ‘gematigde’ Democraten, die vonden dat de partij andere bronnen van inkomsten moest vinden.
De twee senatoren die Biden’s wetgevende agenda hebben verlamd zijn geen gematigden, maar conservatieven wiens standpunten in lijn liggen met de Republikeinse Partij. Senator Joe Manchin vertegenwoordigt West Virginia, een staat die bekend staat om zijn kolenmijnen. Manchin ontvangt zelf 500.000 dollar per jaar aan dividenden uit aandelen van steenkoolbedrijven, waardoor zijn eigen belangen op gespannen voet staan met het programma voor schone energie van zijn partij. Democratisch senator Kyrsten Sinema van Arizona, ooit een linkse activiste van de Groene Partij, maakte een complete ommezwaai en werd een stem voor het bedrijfsleven. Zij heeft bijna een miljoen dollar aan campagnebijdragen ontvangen van groepen als de Amerikaanse Kamer van Koophandel, de Business Roundtable en de National Association of Manufacturers. Deze twee senatoren zijn in staat geweest de Democratische Partij te gijzelen en Biden te dwingen terug te krabbelen.
Als gevolg daarvan is Biden gedwongen zijn plan terug te brengen tot 1,7 biljoen dollar – minder dan de helft van het oorspronkelijke voorstel – en veel progressieve programma’s te schrappen. Gratis gemeenschapsonderwijs zal worden afgeschaft. Betaald verlof voor gezinnen, oorspronkelijk voorgesteld voor 12 weken, werd teruggebracht tot vier en het lijkt er nu op dat het helemaal zal worden geschrapt. Tand- en oogheelkundige zorg zullen naar verluidt uit het Medicare-plan worden geschrapt. De vennootschapsbelasting zal niet worden verhoogd.
De progressieven in het Congres, waaronder een aantal leden van de Democratic Socialists of America, hebben gevochten voor een beter wetsvoorstel, maar uiteindelijk zullen ze weinig andere keuze hebben dan de deal te accepteren waarmee Biden en de leiders van de Democratische Partij akkoord gaan. Dit mag dan nog steeds het grootste hervormingspakket in de Amerikaanse geschiedenis zijn, het is een teleurstelling voor de werkende mensen.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op New Politics. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.
