De strijd komt langzaam opnieuw op gang in België. De Franstalige leerkrachten die met tienduizend op straat kwamen voor betere arbeidsvoorwaarden en tegen de slechte onderwijshervormingen gaven een mooi startschot.
Op zondag 27 februari is het de PVDA die oproept om op straat te komen en luid en duidelijk ‘Basta!’ te roepen. Met de boodschap ‘Basta! tijd voor een menselijk beleid’ schuift ze drie belangrijke eisen naar voor:
- Tegen de verhoging van de energiefacturen: 6% BTW op gas en elektriciteit.
- Tegen de hoge levensduurte: een verhoging van de lonen.
- Om de pandemie te bestrijden: investeringen in de zorg en de openbaree diensten en een democratisch beheer van de gezondheidscrisis.
Waar de sociale bewegingen vandaag nog vooral een defensieve opstelling aanhouden, waarderen we met SAP – Antikapitalisten het feit dat de PVDA een offensieve oproep lanceerde die elementen van een alternatief voor de huidige liberale politiek aanbrengt.
Er is inderdaad meer dan genoeg om woedend over te zijn, wanneer we weten dat de huidige politiek voor steeds grotere lagen van de werkende bevolking onleefbaar wordt. De energieprijzen verlagen, de lonen verhogen en investeren in de zorg zijn dringende noden, na twee jaar pandemie en anderhalf jaar rampzalig beleid van de regering De Croo.
We laten ons niet vangen door de “bla bla” van Vivaldi
Deze regering is die van de “bla bla bla” : dinsdag 15 februari was het Dermagne, PS-minister, die de hand op het hart bevestigde dat hij elke terugkeer naar de 19e eeuw op het vlak van het arbeidsrecht afwees… en tegelijk een ganse reeks nieuwe maatregelen besliste die de maximale dagelijkse arbeidsduur uithollen, die nog maar eens de syndicale tegenmacht verzwakken, de lonen blijven blokkeren en de ultra-onzekere arbeidsomstandigheden van de Deliveroo, Ubereats, en andere koeriers bestendigen.
Het zijn dezelfde socialisten en groenen die ons 100€ aalmoes aanbieden voor onze energiefacturen. Facturen die compleet ontploffen, net als de superwinsten van Engie en co. Dezelfde partijen willen nieuwe gascentrales en zetten de poort open voor het verderzetten van kernenergie. Sociale rechtvaardigheid, ons leefmilieu en het klimaat is niet hun eerste bekommernis. Maar de beweging voor klimaatrechtvaardigheid en tegen schadelijke projecten en technologieën heeft haar laatste woord nog niet gesproken.
Op het moment dat de feministische beweging opnieuw een vrouwenstaking voorbereidt op 8 maart, is het goed te wijzen op het feit dat al die antisociale maatregelen van de Vivaldi-regering de vrouwen extra hard treffen. Het zijn vrouwen die het meest vertegenwoordigd zijn in de essentiële sectoren, zij die het hardst getroffen worden door de lage lonen (bv. In de schoonmaaksector), zij die het meest in kansarme eenoudergezinnen zitten. Het zijn ook de vrouwen zonder papieren, vooral huishoudelijk personeel, die op de muur van racisme botsen van de Vivaldi-regering die weigert om hen papieren, rechten en hun waardigheid te geven!
De Vivaldi-regering wil ons laten eten van symbolische maatregelen, maar we laten ons niet vangen. Tegenover de gezondheidscrisis bestond haar beleid er vooral in druk uit te oefenen op individuen, die in de eerste plaats beschouwd worden als egoïstische consumenten, terwijl de bedrijven, ook die in de farmaceutische sector, konden blijven doen wat ze wilden. De openbare gezondheidszorg, vooral in de eerstelijnszorg, moest alles opvangen. En het Zuiden wacht nog steeds op voldoende, betaalbare en kwaliteitsvolle vaccins!
Onze levens zijn meer waard dan hun winsten
Om uit de pandemie te raken en een einde te maken aan de ongelijkheid, de kapitalistische uitbuiting van de natuur en de mens, de onderdrukking op basis van ras, gender, seksuele keuzes, … moeten we de strijd aangaan met dit systeem waarvan enkel een minderheid van kapitaalbezitters profiteert.
Het is hoogdringend alternatieven aan te bieden voor deze onrechtvaardige wereld en een radicaaldemocratische samenleving op te bouwen, die de planeet en het leefmilieu respecteert en waar de productie gebeurt in functie van de maatschappelijke noden. Een democratisch socialistische samenleving.
We moeten perspectieven uitwerken die verder gaan dan mobilisaties rond een of andere kwestie of op initiatief van of rond een enkele partij, en de link maken tussen de verschillende strijden. De PVDA kan hiertoe bijdragen, met haar vele banden in de vakbonden, de belangrijkste organisaties waarover de werkende klasse in ons land beschikt. Ook de feministische, antiracistische en ecologische manifestaties die in maart plaatsvinden, vormen evenzoveel aanknopingspunten in deze zin. Om onze ganse klasse uit haar defensieve opstelling te krijgen en over te gaan tot een sociaal tegenoffensief, moeten we gaan voor maximale zelforganisatie aan de basis, in alle onafhankelijkheid van de apparaten die dikwijls verbonden zijn met de sociaaldemocraten groenen of christendemocraten die ons sociaal kamp afremmen en demoraliseren.
Ons sociaal kamp, dat van al wie onderdrukt en uitgebuit wordt, heeft nood aan een sterke en eengemaakte sociale beweging, die gaat voor het echt veranderen van de krachtsverhoudingen, op straat, in de bedrijven en in de ganse samenleving.
Daarom zullen wij met SAP – Antikapitalisten deelnemen aan de manifestatie op 27 februari. We roepen alle linkse organisaties en sociale bewegingen op ook deel te nemen, het debat te voeren en samen de strijd verder te zetten. Laat ons samen gaan voor een antikapitalistisch alternatief en eisen die naar de kern van de problemen gaan waar we mee geconfronteerd worden.
Wij verdedigen alvast volgende eisen:
- Energie en gezondheidszorg zijn basisbehoeften. De energiesector en de farmaceutische industrie moeten in publieke handen komen, onder democratische controle van de werknemers en de betrokken gebruikers. De patenten op de vaccins tegen Covid-19 moeten opgeheven worden om de toegang van de ganse wereldbevolking tot bescherming te garanderen.
- Er is nood aan een forse verhoging van de lonen en uitkeringen. De loonnorm moet weg, de wetten van 1996 en 2017 die vrije loononderhandelingen blokkeren en het onmogelijk maken om voldoende hoge brutolonen af te dwingen voor iedereen, moeten opgeheven worden. We moeten opnieuw gaan voor een automatische indexaanpassing van de lonen die ook rekening houdt met de energieprijzen. Voor een minimumloon van 14€ bruto/uur.
- We hebben nood aan massale publieke investeringen en een plan voor de creatie en isolatie van woningen en gebouwen, voor kwaliteitsvol onderwijs en gezondheidszorg, in de eerste plaats voor goed uitgebouwde eerstelijnszorg. Neen aan de 14 miljard bijkomende middelen voor het leger zoals beslist door Minister Dedonder (PS)!
- We hebben nood aan open vergaderingen van de werkende mensen, in gemeenschappelijk vakbondsfront, om samen tot een offensief actieplan te komen tegenover de crises van het kapitalisme.
Allen samen op straat op 27 februari ! Afspraak om 12u bij het Centraal Station in Brussel!