Europa koestert zich in de stille droom om een oplossing te vinden voor het ‘Turkse’ probleem. Rechtse politici, maar ook sociaaldemocraten, schreeuwden voor de verkiezingen uit dat zij de schendingen van de mensenrechten zouden bestrijden, dit in de hoop nog een paar stemmen af te snoepen van het extreem-rechtse kiezerspubliek. Eens de verkiezingen voorbij is het ‘business as usual’ en worden de mensenrechten in dezelfde schuif gestoken waarin zij al jaren verblijven!

In deze EU staan ‘economische’ belangen centraal. Democratie is blijkbaar een vodje, bedoeld om kiezers zand in de ogen te strooien, en daarna dezelfde weg te volgen. Terwijl de Turkse staat, net als Duitsland in de dertiger jaren (het spijt me het te moeten zeggen, maar de parallellen zijn overduidelijk) afglijdt naar een sterke staat met steeds meer fascistische trekken, bewijst het grootste economische blok van de wereld, de EU, haar laksheid, ik zou het eerder lafheid noemen.

Ik schreef in het verleden al over de nieuwe wet die in feite de privé-milities legaliseert. Meer info over die wet kan je hier vinden.

Ondanks de massale zuiveringen voelt de president zich niet gerust. Er zijn dan wel de enorme (kunstmatige) economische groeicijfers, maar de inflatie blijft enorm hoog en de werkgelegenheid stijgt niet. De ‘verhoging’ van het minimumloon, tast de koopkracht van de mensen aan. Met 352 euro netto doe je zelfs in Turkije niet veel. Dat is overigens een stuk minder dan de voorbije twee jaar, zeker als je het omrekent in euro’s. De reële koopkracht is enorm gedaald. Het ongenoegen is groot, zelfs bij aanhangers van de president. Ook essentiële voedingswaren zijn enorm in prijs gestegen.

Dat mensen zich meer zorgen over de prijzen dan de democratie in Turkije kan ik best begrijpen. Om het met de woorden van Bertold Brecht te zeggen: “Erst das Fressen, und dann die Moral”. Mijn Duits is afschuwelijk slecht, maar Brecht heeft gelijk en dat geldt ook voor Turkije.

De nieuwe wet (die in feite privé-milities erkent) is levensgevaarlijk voor een democratie (nou ja, er is hier weinig te merken van democratie de laatste jaren) maar dit gaat terug op de privé-milities die in dertiger jaren in Duitsland steeds meer aan belang wonnen.

Een beetje uitleg

We zijn natuurlijk allemaal gekant tegen terrorisme. Maar dan moet je het begrip wel nauwkeurig omschrijven. Er is geen enkel land dat dezelfde begripsomschrijving heeft van terrorisme als Turkije. Om het simpel te stellen: iedereen die enigszins kritiek heeft op het huidige beleid, wordt in de hoek van het ’terrorisme’ gedreven. Dat geldt zelfs voor alle leden van de oppositie (zowel CHP als HDP).

Volgens Ahmet Sik, een opposant van dit regime, maar tevens iemand die de Gülenisten aanklaagde, wordt nu één op zeven, dat is veertien procent van de volwassen bevolking in Turkije, beschouwd als een terrorist. Dat is belachelijk natuurlijk, maar onder de noodtoestand kan je zomaar worden opgepakt, dus de mensen zijn bang en durven niet te reageren. In de metaalsector in Turkije komen een aantal stakingen op gang. De leiders van de onafhankelijke vakbonden werden al gearresteerd en bovendien (de kers op de tomaat) nog eens gefolterd. Nou ja, vandaag hoort dat er een beetje bij. Dat is het ‘nieuwe’ Turkije of ‘democratie op zijn Turks’.

Maar… er is meer aan de hand … naast de ‘officiële’ ordediensten, is zich ook een netwerk aan het organiseren.

Wie zijn deze privé-milities?

De HOH (de ‘speciale volkskrachten’)

Zij hebben duizenden leden, verspreid over 22 provincies. Zij zijn gewapend en gedragen zich als ‘officiële’ diensten. De leider van deze privé – militie, Fatih Kaya, spreekt over de ‘jihad’. ‘het hoofd van Onze staat en onze commandant is Recep Tayyip Erdogan. Hij riep de jihad voor ons uit. Wij zijn ons daarvan bewust.’ Dat is het ‘nieuwe’ Turkije. Niemand reageert, ook de ‘commandant’ niet. Parlementaire vragen blijven onbeantwoord. Niets nieuw voor het nieuwe Turkije waar het parlement (bijna) volledig buitenspel is gezet.

De SADAT ( internationaal verdedigingsconsultatie bureau)

Deze organisatie stelt dat een van haar objectieven is bij te dragen aan de militaire ontwikkelingen in de moslim wereld. Ze staat onder leiding van de controversiële Adnan Tanriverdi, een voormalige generaal in het Turkse leger die omwille van zijn fundamentalistische standpunten jaren geleden werd ontslagen.

Tijdens de opstanden in Koerdisch etnische steden in Turkije in de periode 2015-2016, die bloedig werden neergeslagen, waar je overigens op het Turkse nieuws niks van zag, was deze schimmige militie permanent aanwezig. Volgens Sebahat Tüncel wilden zij 34 dorpelingen in brand steken. Zij schilderden slogans op de muren in deze steden en vernietigden huisraad. In één woord, een crapuleuze bende.

Adnan Tanriverdi is nu… bevorderd wegens zijn misdaden en een adviseur van de Turkse president. Er is sprake van trainingskampen in verschillende provincies, waar zij extreem rechtse en fundamentalistische Turken opleiden. Volgens het ‘Pinokkio – ministerie van defensie’ is er echter niks aan de hand!

De ‘Ottomaanse harten’

Deze extreemrechtse en fundamentalistische organisatie staat bekend voor aanslagen op lokalen van de oppositiepartijen HDP en CHP. Zij zijn uitgesproken AKP. Hun slogan is ‘Erdogan is onze eer’. De voorzitter van dit fascistisch nest is Kadir Canpolat. Hij omschrijft de Ottomaanse harten als ‘Erdogans soldaten’. Deze man was ook betrokken bij een mogelijke aanslag op de paus in 2006.

Door de wijziging van de wetgeving zijn niet alleen diegenen die gereageerd hebben tegen de coup (ook zij die jonge dienstplichtigen de keel hebben overgesneden) vrijgesteld van vervolging, dat geldt ook voor de toekomst, met andere woorden, de privé – milities krijgen Een vrijgeleide om tegen ’terrorisme’ op te treden. Nu zelfs gans de oppositie bestempeld wordt als terroristisch, valt het ergste te vrezen.

Wie financiert deze milities?

In Turkije krijgen de president en de eerste minister fondsen, waarop geen controle mogelijk is. Daarnaast is er een (eveneens niet controleerbaar) fonds voor ‘geheime missies’. Enkel al in de maand januari 2017 werd uit dit laatste fonds meer dan 43 miljoen dollar uitgegeven. En wees gerust, dat is niet besteed om de democratie uit te bouwen…