Het is niet de eerste maal dat we berichten over de uitbuiting van seizoenarbeiders, vooral arbeidsters, in de fruitpluk in Zuid-Europa. (1)zie Aardbeien en mensenrechten en Oost-Europese vrouwen: supergoedkoop, inzetbaar op de akker én in bed Het ging o.a. over Oost-Europese vrouwen die ingezet werden in Griekenland en in Zuid-Italië. Ook op de tuinbouwvelden in Zuid-Spanje vond men begin jaren ‘2000 veel Bulgaarse, Roemeense en Poolse pluksters. Niettegenstaande de zeer lage ‘lonen’ ondervonden werkgevers en lokale autoriteiten wel een aantal nadelen bij die keuze: soms werd het tijdelijk contract voortijdig beëindigd, en anderzijds keerden niet alle Oost-Europeanen naar hun land terug na de pluk.
Vanaf 2006 werden ze volgens El País steeds meer door Marokkaanse vrouwen vervangen; de Zuid-Spaanse provincie Huelva sloot een overeenkomst af met Marokko, het Programa de Gestión Ética [!] de la Inmigración Temporera. Van een Europees non-discriminatiebeleid had deze overeenkomst blijkbaar weinig last, want aanwervingsvoorwaarden waren o.a. vrouw zijn en een minderjarige zoon hebben, wat terugkeer naar huis na de plukcampagne zo goed als een zekerheid maakt.
Veel minder zeker is blijkbaar de Gestión Ética van de tijdelijke immigranten. Niet alleen het respect voor de werkuren, maar ook voor de persoon zelf van de Marokkaanse vrouwen is verre van verzekerd. Sommige werkgevers blijken het tijdelijk arbeidscontract ook te interpreteren als de vrijheid om seksueel over vrouwen te beschikken. Niettegenstaande hun kwetsbaarheid hebben sommigen onder hen een proces tegen de werkgever ingespannen.
Het is onder deze omstandigheden uiterst verheugend dat een Spaanse vakbond het opnam voor deze arbeidsters in een zeer zwakke positie. De Sindicato Andaluz de Trabajadores (SAT) riep op voor een betoging “tegen arbeids- en seksuele slavernij” op 17 juni, daarin gesteund door andere vakbonden (CNT, CGT) en feministische organisaties. Naar verluidt waren er duizenden deelnemers aan deze solidariteitsmars.
De SAT is een kleine militante bond, in 2007 opgericht en reeds meermaals opgemerkt door zijn directe acties. Zo gingen ze over tot “expropiación forzosa” (gedwongen onteigening) van enkele winkelwagens met voeding die ze aan een armenvereniging overmaakten, een andere keer schoolmateriaal om arme gezinnen te ondersteunen bij het begin van het schooljaar.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.
Voetnoten
