De documentaire Framing Britney Spears heeft de beerput opengetrokken van de lelijke wereld van winst en uitbuiting die schuilgaat achter de glamour van wereldsterren.

Het is vaak moeilijk om sympathie te voelen voor beroemdheden, met hun rijkdom en hun luxueuze levens. Maar de documentaire Framing Britney Spears laat zien hoe een leven in de spotlights wordt ontsierd door seksisme, uitbuiting en geestelijke nood.

De documentaire begint met de stemmen van #FreeBritney-activisten die eisen dat Spears wordt bevrijd uit de curatele van haar vader. Die juridische beperking beheerst al meer dan een decennium bijna elk aspect van Spears’ leven: van wie ze mag zien tot de controle over haar eigen financiën.

De liefdadigheidsinstelling Disability Rights California zegt dat curatele ‘naar zijn aard’ de individuele autonomie en de mogelijkheid om eigen keuzes te maken inperkt.

Gedurende haar hele carrière, die begon toen ze nog een kind was, is Spears door de media onder een vergrootglas gelegd en soms belasterd. Bijna alle verwijten die vrouwen in deze maatschappij moeten aanhoren zijn Spears ten deel gevallen.

Vernederd en uitgebuit

Aan het begin van haar carrière werd ze neergezet als losbandig. Toen ze kinderen kreeg werd ze afgeschilderd als een incapabele en onverantwoordelijke moeder. De geestelijke druk waaronder ze gebukt ging werd een bron van entertainment voor de tabloids. Zoals een van de #FreeBritney-activisten zegt: de media ‘profiteerden van haar ellende’.

Het was naar verluidt Spears’ afnemende geestelijke gezondheid die de reden was om haar onder curatele te plaatsen. Maar terwijl ze niet in staat zou zijn om haar eigen beslissingen te nemen, werd ze wel capabel geacht om honderden keren op te treden en tientallen miljoenen aan winst te maken.

Businessmodel

Het hardnekkige streven naar winst van mensen rondom Spears, ten koste van haar, is gedurende de hele film duidelijk. Schokkend genoeg werd de curatele in een rechtszaak zelfs omschreven als een ‘business model.’ Gedurende de hele film zien we hoe Spears verlangt naar de autonomie die haar wordt ontzegd. Ze zegt: ‘Als ik niet gebukt ging onder deze juridische dingen zou ik me zo bevrijd voelen. Ik zou me weer mezelf kunnen voelen.’

Er zijn meer mensen die, zoals Spears, naar bevrijding van curatele streven. Geestelijke gezondheidsproblemen en beperkingen worden als rechtvaardiging gebruikt om mensen te beroven van hun autonomie. Via een focus op Spears laat deze documentaire zien hoe de staat iemand volledig rechteloos kan maken.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op socialisme.nu.