Premier Mitsotakis’ regerende conservatieve partij Nea Dimokratia sleurde op 16 juni een “modernisering” van de arbeidswetgeving door het Grieks parlement. Er waren sinds weken protesten en stakingen tegen de aangekondigde hervormingen, maar met een nipte meerderheid (158 tegen 142) kregen ze dus kracht van wet.
De dag erop, 17 juni, kreeg Mitsotakis het bezoek van Commissievoorzitter von der Leyen, die persoonlijk het nieuws kwam brengen dat haar Commissie het Griekse herstelplan had goedgekeurd. Daarmee zette Brussel het licht op groen om in de komende jaren 12,7 miljard euro leningen en voor 17,8 miljard subsidies van het Europese Herstelfonds richting Athene te laten vloeien. “Ons plan bevat 175 kritische investeringen, werken en hervormingen”, zei Mitsotakis, die fier kon verwijzen naar de goedgekeurde plannen van de avond ervoor. “Hervormingen” zijn immers een voorwaarde om Europees geld binnen te halen, en als die gericht zijn op het terugdringen van de rol van vakbonden en het “flexibiliseren” van de arbeidsvoorwaarden kan men er zeker van zijn een goedkeurend schouderklopje uit Brussel te ontvangen.
En op dat vlak heeft Mitsotakis ‘goed’ werk verricht. Werknemers kunnen “vrijwillig” een contract aangaan met de werkgever, waardoor ze tot 10 uur per dag ‘mogen’ werken zonder dat daarvoor overuren moeten betaald worden; dit laatste is pas het geval na 150 overuren op jaarbasis. Ook de deeltijdse arbeider kan zeer flexibel ingezet worden. Heeft hij bijvoorbeeld een contract van 4 uur per dag, dan kan hij aan de slag van 8 tot 12, om op diezelfde dag nog eens 2 uur te presteren van 16 tot 18 u. (Dank aan Bruno Tersago, die op zijn blog een gedetailleerde analyse geeft van de hervormingen)
Zondagswerk wordt genormaliseerd voor bijkomende beroepscategorieën. En onbetaald verlof aanvragen was tot nog toe iets wat een werknemer deed om aan onverwachte omstandigheden het hoofd te bieden; voortaan zal ook de werkgever kunnen voorstellen dat iemand onbetaald verlof neemt… Vanzelfsprekend zijn er ook maatregelen om stakingen te bemoeilijken en stakers te intimideren. Een staking moet vooraf uitgebreid gemotiveerd worden, wat rechtbanken de kans biedt om ze onwettig te verklaren. ‘Psychologische druk’ van stakers op niet-stakers is ongeoorloofd, en kan voor vakbondsafgevaardigden reden tot ontslag zijn.
Volgens premier Mitsotakis brengt Griekenland hierdoor zijn arbeidswetgeving “die nog dateerde van de tijd dat internet niet bestond”, terug in lijn met de rest van Europa en het digitale tijdperk. Het is in ieder geval niet de Europese regelgeving – die werkweken tot 65 uur, en zelfs 78 uur toelaat – die Mitsotakis stokken in de wielen zal steken. Daar zorgen hopelijk de Griekse arbeiders zelf voor.
Herman Michiel is actief in Ander Europa. Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.