De Netflix serie The Crown waarvan inmiddels de eerste aflevering van het vierde seizoen te zien is, is ook bij ons zeer populair. Onze Britse kameraad Andy Stowe legt uit hoe we er naar moeten kijken.

13 gone not forgotten

We got 18 and Mountbatten

13 dood en niet vergeten

Wij hebben er 18 en Mountbatten

Opschrift op een muur in Belfast.

Er klopt iets niet helemaal met de familie Windsor, de hoofdrolspelers van dit ongelofelijk populaire, prachtig geproduceerde drama. Het materiaal suggereert dat hun belangrijkste hobby het doden van dieren is.

In deze openingsaflevering knuppelt Charles een vis dood; Elizabeth en dochter Anne gaan herten schieten met behulp van geweren met telescoopvizieren waardoor ze er net zo uitzien als de heroïneverslaafden Renton en Sick Boy die met een luchtdrukgeweer op honden schoten in Trainspotting. Philip, de racistische vader, schiet met een jachtgeweer zonder duidelijke reden tientallen volkomen onschuldige vogels dood, niets anders dan een voorliefde voor harde knallen en slachtpartijen. Van een familie die dit in een openbaar park of landgoed doet, zou binnen enkele uren alle kinderen opgevangen worden en ze zouden de rest van hun leven nauwlettend in de gaten worden gehouden. De maatschappelijk werkers zouden aannemelijk maken dat ze een aantal van de klassieke eigenschappen van toekomstige moordenaars hebben laten zien die een bedreiging vormen voor de samenleving.

Maar de Windsors wonen op verschillende particuliere landgoederen. The Crown gebruikt veel van de grootste namen in het Britse drama om ze na te spelen met absurd chique accenten, gekleed in varianten van het soort tweeds, petten en jachtkleding waarin Nigel Farage graag gefotografeerd wordt.

Het dramatische hoogtepunt van de aflevering is de moord op Louis Mountbatten door de IRA. Twee kinderen en een vrouw werden ook gedood toen een bom tot ontploffing kwam op de boot van Mountbatten voor de kust van Sligo. Deze bescheiden man die slechts vijfhonderd pagina’s instructies achterliet voor zijn eigen uitvaart, was ook betrokken bij een complot om een Labourregering ten val te brengen. De hele clan lijkt te bewijzen dat asociaal gedrag echt een probleem van meerdere generaties kan zijn. Ze hadden zelfs een pro-Nazi oom die gedwongen werd om in het buitenland te gaan wonen zoals drugsdealers tegenwoordig naar Spanje verhuizen.

Huwelijksadvies

Graaf Mountbatten lijkt in emotionele zin een surrogaat vader van Charles Windsor te zijn geweest. Wat ons niet wordt verteld is dat hij ook de laatste Britse onderkoning van India was en verantwoordelijk voor de verdeling van het land, een gebeurtenis die een van de grootste massamigraties in de geschiedenis van de mensheid, de verkrachting van naar schatting 75.000 vrouwen en meer dan een miljoen doden heeft veroorzaakt. De schrijvers van The Crown zijn erin geslaagd dit soort overbodige details achterwege te laten en hebben besloten dat het belangrijkste aan hem was dat hij Charles advies gaf met wie hij moest trouwen. Nou ja, je kan niet alle kleinigheden in je film opnemen.

Hoe zit het met de rest van die kletspraat over Mountbatten die in deze aflevering een paar keer in een hard Ulster accent wordt herhaald, ook al had je er in het verleden voor gearresteerd kunnen worden als je het hardop zei?

De genoemde achttien zijn leden van het Parachute Regiment die in een hinderlaag van de IRA in Warrenpoint werden gedood in 1979 op dezelfde dag als Mountbatten. Er wordt terloops naar ze verwezen als een soort nagedachtenis, wat een grote troost moet zijn voor hun nabestaanden. De schrijvers concludeerden dat de kijkers wel meer geïnteresseerd zullen zijn in de strijd van Anne Windsor om terug te keren naar de wereld van de internationale ruitersport na een moeilijke periode waarin ze haar zelfvertrouwen had verloren. In dit dramatische universum is het leven van de kleine mensen ongeveer net zo betekenisvol als dat van een fazant op een Schotse heide.

De genoemde dertien zijn burgers vermoord door het Parachute Regiment in Derry in 1972. Een paar maanden eerder hadden ze er in Belfast nog elf vermoord. In 1977 werd Charles Windsor kolonel van dit regiment. Je kan je voorstellen dat het de kijkers er aan herinneren dat de rouwende, geliefde jongeman, het formele hoofd van een groep oorlogsmisdadigers was, de vertelling verpest zou hebben.

Dit is populaire ‘geschiedenis’ op zijn oneerlijkst en ideologisch manipulatief. De IRA doodde een groot aantal onschuldige mensen in een zinloze gewapende strijd en wordt afgeschilderd als een stelletje cartooneske psychopathische schurken met komische accenten die opereren in een disfunctioneel hellegat. Mountbatten en de Britse heersende klasse waren verantwoordelijk voor moord op een onvoorstelbare schaal en worden neergezet als mensen waar moreel niets problematischer mee is dan emotioneel geremde etalagepoppen te zijn, gewend aan lachwekkend respect.

Geschikt voor gevorderde proletariërs?

Gillian Anderson verdient een speciale vermelding voor haar vertolking van Margaret Thatcher. U kunt deze kerst misschien niet naar uw plaatselijke theater, maar zij is de best gespeelde slechterik die u ooit zult zien. Thatcher krijgt eindelijk de vertolking op het scherm die ze verdient.

Veel lezers van deze site zullen de afgelopen maanden hebben gebruikt om eindelijk het derde deel van Het Kapitaal te lezen, Hongaars te leren en andere vormende activiteiten te ondernemen. Aangezien een winterse lockdown betekent dat we allemaal een beetje meer tijd hebben, rijst de vraag ‘moet ik dit zien?’.

Tja wel. Het geeft je iets om over te praten met niet-politieke vrienden en collega’s als je die hebt.

Zeker, veel kameraden met onberispelijke klassenstrijd geloofsbrieven praten er over. Mijn advies zou zijn om ernaar te kijken, altijd in gedachten houdend dat dit de geschiedenis is zoals de heersende klasse die wil zien: de monarchie is een prachtige instelling die bevolkt wordt door mensen met gebreken, die op het rechte pad worden gehouden door een koningin die toegewijd is aan het openbaar bestuur, honden en paarden. Als je de serie met je familie bekijkt, moet je het fatsoenlijk doen en proberen je gevloek en gerechtvaardigde klassehaat onder controle te houden en te voorkomen dat je lange uiteenzettingen geeft over wat historisch gezien oneerlijke onzin is.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Socialist Resistance. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.