In Parijs en tientallen andere steden hebben honderdduizenden betogers zaterdag de intrekking geëist van de zogenaamde ‘globale veiligheidswet’. President Emmanuel Macron en zijn minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin, uit de stal van ex-president Sarkozy, zijn blijkbaar geschrokken van de massale afwijzing van een wet die onder meer wil beletten dat er nog beelden worden gemaakt van politie die denkt dat Macron en Darmanin de sluizen hebben opengezet. Macron zoekt hoe hij zijn gezicht kan redden. Hij vreest de campagne voor 2022 in te gaan als de president van ‘la liberticide’, de man die de vrijheid ombracht.
Mei 68. CRS=SS, riepen de manifestanten toen naar de gendarmes van die CRS. Maar er vielen geen doden. Maurice Grimaud, de politiebaas van Parijs, was een man van de harde aanpak. Maar toch, op 29 mei 1968 schreef hij in een brief aan zijn politie: “Frapper un manifestant tombé à terre c’est se frapper soi-même en apparaissant sous un jour qui atteint toute la fonction policière”. (Een op de grond gevallen manifestant slaan, is zoveel als zichzelf slaan, zo schendt men het aanzien van het politieambt). Vorige week sloeg de Parijse politie gewelddadig een kamp van migranten uit elkaar en sloegen politieagenten een muziekproducent bont en blauw. De zoveelste ontsporing van het Macron-regime.
Geschokt?
President Emmanuel Macron liet weten dat hij geschokt was bij het zien van de beelden over dat laatste incident (zie foto). Muziekproducer Michel werd in zijn studio 20 minuten lang door drie agenten afgeranseld en uitgescholden voor ‘sale nègre’ (vuile neger) . Dat gebeurde zaterdag. Pas vijf dagen later vroeg de minister om de agenten te schorsen.
De maandag daarvoor had de politie op een bijzonder brutale wijze, (zelfs minister Binnenlandse Zaken Darmanin zei ‘geschokt te zijn’), een tentenkamp van migranten op de Place de la République opgebroken. Matrassen werden vertrappeld, alles werd vliegensvlug op vrachtwagens geladen. Men ziet op beelden hoe een politieman opzettelijk iemand een voetje licht om hem te laten vallen Een journalist die de actie filmde, werd afgetuigd.
Aangemoedigd
Wat een schijnheiligheid van Macron. Het beleid van de president en van zijn zeer rechtse minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin moedigt sommige politieagenten aan om er grof tegen aan te gaan. Ze hebben tijdens de repressie tegen de ‘gele hesjes’ maandenlang kunnen zien dat dit nu het beleid was. De nieuwe wet op veiligheid, sterkt de ultra’s dat ze hun gang kunnen gaan. Minister Darmanin’s wet op de ‘globale veiligheid’ is immers inderhaast ineen geflanst om tegemoet te komen aan de eisen van uiterst-rechtse politiebonden die zich daardoor natuurlijk erg gesterkt voelen.
Ridicuul LRM
Macron heeft zich niets aangetrokken van de felle kritiek op die wet van binnen- en buitenlandse verdedigers van mensenrechten en van de rechtsstaat. Vooral artikel 24 – dat neerkomt op een verbod op beelden van politieagenten in actie – stuit op zoveel kritiek in binnen- en buitenland, dat premier Jean Castex een commissie aanstelde om het een beetje te herschrijven.
Dat tot woede van de parlementsleden van Macrons LRM van wie zeer veel tegen hun zin de wet goedkeurden en die zich nu geridiculiseerd voelen. Eigen fout natuurlijk, ze verdienen niet beter.
Die escalatie van ‘veiligheidswetten’ moet dienen om in 2022 de stemmen van rechts én uiterst-rechts te krijgen. Vandaar ook dat Macron Darmanin uit de rechtse LR weghaalde en hem termen laat gebruiken die hij steelt van Marine Le Pen (uiterst-rechtse Rassemblement National, RN). Zoals ‘l’ensauvagement de la société’ – de verwildering van de samenleving.
Ook enkele andere artikelen van die wet zijn regelrechte aanslagen op beginselen van de rechtsstaat. Zoals schending van de privacy, gebruik van drones om manifestanten te identificeren enz. Terloops: van de 105 parlementsleden van het rechtse LR, hebben er 99 voor de wet gestemd.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Uitpers.