Mawda Shawri, twee jaar

Afgelopen donderdag reed de politie, na een lange achtervolging op de E42, met 4 politiewagens, een langs elke kant en twee achteraan, een bestelwagen vast waarin zich een dertigtal vluchtelingen bevinden (26 volwassenen en 4 kinderen). De mensen in de bestelwagen voelen zich bedreigd en breken een raam om te tonen dat er kinderen aan boord zijn. Een wanhopig gebaar dat door verschillende media wordt voorgesteld alsof deze mensen hun kinderen als levend schild hadden gebruikt!

Ter hoogte van Nimy-Maisières, vlakbij Mons, weerklinkt een schot, de wagen komt tot stilstand op een parking. Een tweede schot valt, terwijl het politiereglement het gebruik van vuurwapens enkel toestaat in geval van zelfverdediging. De kleine Mawda, twee jaar, kind van Iraaks-Koerdische ouders, die zich in de armen van haar moeder bevond, krijgt een kogel door de wang, in het hoofd, onder de ogen van haar broertje. De ouders worden samen met de andere asielzoekers gearresteerd. Zij betwisten de stelling van een verdwaalde kogel. De ouders van Marwa mochten hun kind zelfs niet vergezellen toen het nog zwaargewond werd afgevoerd. Haar dood vernamen ze pas vele uren later.

Protest

Op enkele uren tijd krijgen het MRAX, het Burgerplatform voor hulp aan vluchtelingen en andere activisten, waaronder ook leden van de SAP-Gauche anticapitaliste, honderden mensen samen voor een protest bij de Dienst Vreemdelingenzaken in Brussel. Ze klagen de omstandigheden van de arrestatie aan en haar tragische ontknoping: «Dit is het logische gevolg van een proces dat er op gericht is om migranten te kriminaliseren, proces dat begonnen is sinds Theo Francken en Jan Jambon deel uit maken van de regering». Ze eisen het onslag van de Staatssecretaris bevoegd voor Asiel en Migratie en de Minister van Binnenlandse Zaken.

België dat net als de meerderheid van de Europese landen haar quotum voor het onthalen van Syrische vluchtelingen niet heeft gehaald, blijft zich verschuilen achter de repressieve Europese politiek die geen legale toegangswegen tot het territorium toelaat. Jambon en Francken voeden dit proces met het gebruik van termen als «opkuisen» in hun veelvuldige communicatie waarmee ze ideologisch hun uitsluitend repressieve beleid proberen te verdedigen.

«Twintig jaar geleden, toen Semira Adamu tijdens haar uitwijzing verstikt werd onder een kussen door rijkswachters, nam de minister van toen, Louis Tobback, ontslag nadat ook hij de daden van zijn politie had proberen toedekken», herinnerden zich sommige manifestanten.

In Grande-Synthe, in de buurt van Calais, waar een deel van de familie van het slachtoffer is gebleven, is de verslagenheid groot. Een aantal asielzoekers bezetten er de autoweg om tegen de moord op Mawda te protesteren.

Het parket spreekt zichzelf tegen

In een eerste reactie gaf het parket zoals steeds de versie van de politie.«Na tot stilstand te zijn gekomen, wou de bestelwagen opnieuw vertrekken en reed ze in op de politieagenten». Eric Delhaye, de procureur van Doornik noemde van zijn kant de inzittenden «illegalen». En volgens dhr. Bariseau, woordvoerder van het parket, «zagen noch de ambulanciers noch de politie dat een kogel de wang van het kindje had doorboord. Het is pas tijdens de autopsie dat een wetsdokter gezien heeft dat er een kogel in het hoofd van het kind zat en dat deze het lichaam was binnengedrongen ter hoogte van de wang».

Waarom had hij eerst ontkend dat er schoten waren gelost? «Het is waar dat er schoten zijn gelost toen de politieagenten zich bedreigd voelden». Maar hij legde nadruk op het feit dat het meisje niet geraakt werd door een kogel. «Het meisje is zeker niet omgekomen tengevolge van een kogel. Wij hebben geen enkel element om deze versie van de feiten te staven en geen enkele kogelwonde werd op het lichaam aangetroffen». Verder kondigde hij aan dat het kindje in een hospitaal is overleden terwijl later zal worden aangekondigd dat ze omgekomen is tijdens de politietussenkomst, «misschien door een verdwaalde kogel».

Het parket van Doornik legde donderdag nog vreemdere verklaringen af: «Het comité P (de controledienst van de politie) heeft een dossier geopend, maar dat werd in de loop van de dag afgesloten»! Het comité P ziet zich verplicht te erkennen dat het wel degelijk een onderzoek heeft geopend…

De regering dekt de politie in

De familie van Mawda verbleef eerst een tijd in het Verenigd Koninkrijk, maar was teruggestuurd naar Duitsland. Donderdagavond probeerden ze misschien terug richting Verenigd Koninkrijk te raken… Minister van Binnenlandse Zaken Jambon verdedigde de betrokken agenten. «Het openbaar ministerie en het comité P moeten deze zaak onderzoeken, maar momenteel wijst niets er op dat de politie belangrijke vergissingen heeft begaan.

Wij waren niet daar, maar er is geen enkele reden om aan onze agenten te twijfelen op dit mdoment», vervolgde Olivier Van Raemdonck, woordvoerder van Jambon. «De regels zijn eenvoudig. De politie kan het vuur openen als mensen een risico lopen. Dat is helemaal een feit wanneer een bestelwagen tracht de politie te ontvluchten en op die manier met het leven van haar passagiers speelt». «Zij hebben hun werk gedaan en moeten elke dag vechten tegen de mensenhandel», stelt hij. Hij wijst ook op de verantwoordelijkheid van de mensensmokkelaars op Twitter.

Theo Francken van zijn kant beperkte zich tot het tweeten van «degoutant» om nog maar eens de organisaties te beledigen die de verdediging van migranten en mensenrechten op zich nemen. Willen deze heerschappen dan echt niet inzien dat het net de politiek van de regering en de EU is die mensenhandelaars doet gedijen? Fort Europa dat haar deuren potdicht houdt is er net verantwoordelijk voor dat mensen levensgevaarlijke wegen moeten nemen om toch hier te raken als vluchteling of migrant en weinig andere keuzes hebben dan zich door mensensmokkelaars te laten helpen.

Gastvrij België

De ouders van Mawda vragen, daarin gesteund door hun advocaten en de organisaties ter verdediging van migranten en vluchtelingen, een onafhankelijk parlementair onderzoek. Zij willen dat alle licht wordt geworpen op deze laatste «vergissing» van de politie. Nog maar een. «Wij willen de waarheid kennen over de dood van onze dochter. Wij willen geen geld, maar rechtvaardigheid». Toppunt van cynisme, zelfs nog voor ze hun dochter kunnen begraven, kregen ze al een order om het Belgisch grondgebied te verlaten!

We leven immers in België, met een regering die geen onthaalbeleid voert die naam waardig, maar waar een minister of staatssecretaris geen onslag nemen, niet wanneer zij een xenofoob discours voeren, niet wanneer ze racistische karikaturen maken of Soedanese vluchtelingen terugsturen naar een dictatuur die hen foltert en dus ook niet als door hun beleid kinderen de dood vinden. Een land waar het schenden van de mensenrechten geen politieke fout meer is maar een electorale trofee is geworden!

Fakkelwake

Het comité Semira Adamu 2018 en SolidarityForAll roepen op om woensdag 23 mei om 22 uur samen te komen op het Poelaertplein, aan de voorzijde van het Justitiepaleis in Brussel, voor een fakkelwake. Ze roepen ook een nationale rouwperiode van 10 dagen uit vanaf maandag 21 mei. In deze periode vragen ze door middel van het uithangen van kinderkledij het protest zichtbaar te maken. De SAP sluit zich bij deze oproep aan en vraagt alvast massaal deel te nemen aan de fakkeltocht.