De titel is van de Amerikaanse dichter Walt Whitman, maar zelf ken ik hem van in The Dead Poets Society. Hier gebruik ik O Captain! My Captain! als eerbetoon aan Pia Klemp, kapitein van de Iuventa.
Het is mijn oude strijdmakker Rik De Coninck die me naar de kapitein leidt: ‘Het is het moment om iets over die Duitse Pia Klemp te schrijven. En wat een foto!’ Vooral dat laatste trekt me over de streep: wat een foto!
Het beeld smijt me terug in de tijd. Hoeveel keer heb ik destijds niet soortgelijke foto aanschouwd: de schipper die in de kapiteinsstoel poseert; de troon van waaruit hij, altijd met een even rustige als zelfzekere blik, over schip en bemanning waakt — maar hier is zij een vrouw.
Het beeld herinnert me ook aan de fotokaternen die Jo Clauwaert destijds voor Het Visserijblad maakte en waarin hij de tattoos van de Vlaamse vissers inventariseerde, wat resulteerde in een archief van meer dan honderd beelden van overdadig getatoeëerde zeemannen, in deze XXIste eeuw trots getuigend van die oude maritieme cultuur — maar hier is de getatoeëerde zeeman een vrouw.
’t Is niet toevallig dat ik telkens dat vrouw zijn benadruk, want er is iets wat me begint op te vallen. Het zijn de vrouwen die vandaag het roer in handen nemen. In de Verenigde Staten nemen merkwaardig veel vrouwen het tegen Trump op, en ik bedoel niet in de eerste plaats de talrijke madammen die zich in de Democratische Partij als presidentskandidaat presenteren, maar degenen die met gebreide, veelal roze, mutsen — pussy hats — de straat optrekken. Ook de Time’s Up movement die de achterlijke mores van Hollywood aanklaagt, wordt geschraagd door vrouwen. Wie op youtube naar filmpjes kijkt van het verzet van Brazilianen tegen de superrechtse maatregelen van hun president, zal het ook opvallen: de vrouwen staan vooraan. In Europa zijn het de klimaatspijbelaars die door meiden aangevoerd worden: Greta Thunberg, Anuna De Wever & Kyra Gantois, Adelaïde Charlier … Voorwaar: la femme est l’avenir de l’homme.
En er is ook Pia Klemp die op de meest letterlijke manier het roer in handen neemt. Zij leidt een schip dat in de Middellandse Zee mensen in nood gered heeft. Omdat het vluchtelingen betreft, neemt de Italiaanse regering het schip in beslag en klaagt ze de Duitse Klemp (36) aan. In ’t slechtste geval staat haar 20 jaar gevangenis te wachten. Klemp stelt daartegenover dat het redden van mensen voor elke kapitein een plicht is.
Wie het, zoals Rik, voor kapitein Klemp opneemt, kan een petitie te haren bate tekenen. Wat inmiddels al 150.000 mensen gedaan hebben. Ik wil dat ook wel doen, maar de link die De Coninck me hier doorstuurt brengt me helaas niet verder. Dat kan aan mij liggen, want ik ben een vreselijke kluns, niet alleen op ‘t internet trouwens. Probeer het zelf eens, zou ik zeggen, ’t zou me niet verwonderen dat het bij jou wel lukt. Mocht dat het geval zijn, leg me dan eens uit hoe je dat voor elkaar krijgt, zodat ook ik mijn steentje kan bijdragen.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op De Laatste Vuurtorenwachter.
