De Amerikaanse dichter Vachel Lindsay schreef Here ’s to the mice in 1915. Het gedicht staat in een recent heruitgegeven bundel. (°) Kopen hoeft niet, want heel dat boekje kun je hier ook gratis & voor niets beluisteren. Dat komt doordat de gedichten tot het publieke domein behoren, ze zijn van u en mij.
Wie het beluisteren van een hele dichtbundel iets teveel van ‘t goede vindt, kan nog elders terecht, want daar kun je dat ene gedicht horen en alleen maar dat.
Dat je die verzen kunt beluisteren meld ik niet zomaar, Vachel Lindsay was immers van mening dat gedichten gezongen moeten worden, of gechant. In die opnames is daar niet veel van te horen, vind ik, maar ’t is dan ook niet Lindsay zelf die ze declameert. Spijtig, want ‘s mans foto bij dit stukje geeft ons een idee hoe hij daarbij tekeer kon gaan.
De zin die boven het gedicht tussen haakjes staat is van Vachel Lindsay zelf. Dat hij hoopt dat de socialisten alsnog koningshuizen gaan onttronen lijkt vandaag ietwat van de pot gerukt, maar in 1915 was het dat al veel minder. In die tijd sleepten vorstendommen — Kaiser and Czar — miljoenen mensen de dood in, en toen moesten ook de socialistische teerlingen inderdaad nog geworpen worden.
Heeft het zin om dat gedicht vandaag in herinnering te brengen? Wel zeker, er zijn nog altijd muizen aan ’t werk. Je ziet ze niet, maar ze zijn er wel.
Vachel Lindsay. Chinese Nightingale and Other Poems, 2005 (oorspronkelijk in 1917). Uitg. Bibliolife. 140 p. Aangezien het werk van Lindsay tot het publieke domein behoort zijn al de gedichten van deze bundel ook gratis te lezen en te downloaden op http://www.gutenberg.org/ebooks/592.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op De Laatste Vuurtorenwachter.
