Na de spectaculaire opstanden in Ecuador en Chili in 2019 zijn we nu getuige van een enorme opstand van het Colombiaanse volk, dat na de gedeeltelijke overwinning van zondag 2 mei – met de intrekking door de regering van het wetsvoorstel voor een belastinghervorming – nog steeds vecht om het aanpassingsplan van de regering Duque terug te draaien en een einde te maken aan het repressieve en corrupte karakter van het regime.

Achtergrond

Midden in de brute pandemiecrisis heeft de regering van Iván Duque een belastinghervorming gelanceerd met als fundamenteel doel de belastingen voor de bevolking te verhogen ten voordele van de rijksten. De regering maakte gebruik van de gezondheidscrisis om dit wetsvoorstel te lanceren en negeerde, naast de enorme verarming van de Colombianen, de 500 doden per dag en de 70.000 doden in totaal.

Ontwikkeling van de beweging

Geconfronteerd met deze situatie riepen sociale bewegingen op tot een Nationale Staking op 28 april om deze belastinghervorming te stoppen. Overal in het land, ook in de middelgrote steden, kwamen massamobilisaties op gang, waaraan niet alleen arbeiders uit de formele sectoren deelnamen, maar ook arbeiders uit de informele sector, werkloze jongeren, vrouwen- en buurtorganisaties. De regering reageerde hierop met hetzelfde middel als altijd: bruut geweld tegen het volk.

De omvang en de kracht van de volksmobilisatie waren onder meer te danken aan het feit dat de belastinghervorming geen geïsoleerde daad is, maar het hoogtepunt van het neoliberale beleid van de huidige en vorige regeringen dat uiteindelijk stuit op het verzet van het Colombiaanse volk. Het volk voert een legitieme strijd die zich heeft opgebouwd tegen al het machtsmisbruik en het historische uitstel van de meest elementaire rechten.

Asociaal offensief

Colombia heeft al decennialang regeringen waarvan het economisch beleid gereduceerd is tot het overhevelen van overheidsgeld naar financiële groepen die particuliere banken en grote bedrijven controleren en tot het accepteren van investeringen van winningsindustrieën die bevolkingsgroepen op de vlucht drijven, gebieden vernietigen en water en biodiversiteit vervuilen. De sociale gevolgen van dit beleid zijn verwoestend: de werkloosheid bereikt historische hoogten en een aanzienlijk deel van het overheidspersoneel dreigt in het kader van het aanpassingsplan werkloos te worden. De schuldenlast van gezinnen als gevolg van door de overheid gesanctioneerde financiële speculatie is evident. En de lijst is nog veel langer.

Niet-naleving van de vredesakkoorden

Hieraan moeten we toevoegen de dagelijkse moord op sociale leiders en het vermoorden van boeren en inheemse bevolkingsgroepen – die bereid zijn een plan uit te voeren voor de vrijwillige vervanging van illegale gewassen, zoals overeengekomen in de vredesakkoorden die in 2016 in Havana werden ondertekend – door maffia’s die in de drugshandel actief zijn. Misdaden waarvoor het leger volledig medeplichtig is, omdat het niets doet om ze tegen te houden, terwijl de regering integendeel heeft besloten om de betreffende gebieden met glyfosaat te besproeien.

Catastrofaal beheer van de pandemie

Het beheer van de pandemie had niet rampzaliger kunnen zijn.

– Onvoorwaardelijke steun aan de grote farmaceutische bedrijven, ook tijdens internationale besprekingen in de Wereldgezondheidsorganisatie toen de tijdelijke afschaffing van octrooien werd voorgesteld, onder meer door de geheime betaling van de kosten van vaccins en de erkenning dat in geval van ziekten ten gevolge van vaccinatie de slachtoffers geen gerechtelijke stappen kunnen ondernemen om schadevergoeding te krijgen.

– Onvoorwaardelijke naleving van de voorwaarden voor de betaling van de overheidsschuld aan het IMF en de risico-beoordelingsbureaus, in die mate zelfs dat een ruil van schuld-voor-natuur mogelijk wordt gemaakt.

– Gebrek aan overheidsmiddelen om de situatie op te lossen van de miljoenen Colombianen die in werkloosheid zijn gestort en in de informele sfeer leven, waardoor ze midden in de pandemie op straat komen te staan. En dat met een geprivatiseerd gezondheidsstelsel dat hen aan hun lot overlaat: slechts 4 miljoen mensen zijn gevaccineerd op een bevolking van 46 miljoen inwoners.

– De toename van armoede is alarmerend. De officiële statistieken erkennen dat de armoede nu 60 procent van de bevolking bereikt, wat tot gevolg heeft dat van het totale aantal sterfgevallen als gevolg van covid-19  meer dan 2/3 tot de armere lagen van de bevolking behoort.

Een grote overwinning, maar de strijd gaat door

Na vier dagen van massale protesten en meer dan dertig doden en honderd vermisten door toedoen van militairen, heeft de volksbeweging op zondag 2 mei een zeer belangrijke overwinning behaald toen de rechtse president Duque gedwongen werd op televisie te verschijnen en aan te kondigen dat hij zijn regressieve wetsvoorstel voor belastinghervorming zou intrekken om een einde te maken aan de demonstraties.

Het kapitalistische offensief houdt niet op, maar het volksverzet ook niet.

Het Colombiaanse volk heeft zich verzet en blijft zich verzetten, aangemoedigd door deze grote overwinning. Wat nu op de agenda staat, is het stoppen van Duque’s ‘package deal’, die naast de belastinghervorming een nog meer privatiserende hervorming van de gezondheidszorg, een hervorming van de arbeidswetgeving en een pensioenhervorming omvat… Dit alles om de rechten van arbeiders nog verder te beknotten – een eis van het internationale financiële kapitaal via het IMF en de risico-beoordelingsbureaus. Daarom moeten de gerechtvaardigde eisen van de bevolking worden gekoppeld aan de slogan van onmiddellijke opschorting van de betaling van de staatsschuld als een onmisbare maatregel om budgettaire middelen te vinden om de humanitaire tragedie die het land doormaakt op te lossen.

Het verzet neemt de vorm aan van territoriale vergaderingen, wat een prachtige gelegenheid is om de sociale basis van de strijd te verbreden, deze beter te coördineren, te democratiseren en vooral om een breed platform uit te werken, een groot nationaal platform dat de belangrijkste eisen van alle sociale sectoren samenbrengt: de strijd van vrouwen tegen de helaas steeds terugkerende vrouwenmoorden in het land, de naleving van de vredesakkoorden te beginnen met de vrijwillige vervanging van illegale gewassen, de eisen voor het recht op land en waardig werk en de verdediging van de natuur vanuit een ecosocialistisch perspectief.

Stop het bloedbad van de repressiemacht, maak een einde aan de militarisering van de samenleving

In de onmiddellijke toekomst moet de dringende en verenigde actie gericht zijn op het stoppen van het bloedbad dat de nationale politie en haar elite-eenheid (ESMAD), aanrichten tegen een ongewapende bevolking op direct bevel van het algemeen commando van de strijdkrachten en president Duque. Ze begeven zich naar de plaats van betogingen en beschieten betogers en omwonenden met geweren, granaten en [traan]gas, hetgeen in strijd is met de verdragen van het internationaal humanitair recht. Ook houden ze voornamelijk jongeren aan in officiële voertuigen of voertuigen zonder kentekens, die vervolgens verdwijnen. Op 3 mei hebben ze ’s nachts in wijken van Cali – de stad waar de grootste protesten hebben plaatsgevonden – na de stad te hebben belegerd, zelfs vanuit helikopters woonhuizen bestookt en brandbommen gegooid.

De menselijke kosten van gewapend geweld

Deze oorlogszuchtige behandeling van legitiem protest is niet te rechtvaardigen. De menselijke kosten die het Colombiaanse volk moet dragen voor het uitoefenen van dit recht zijn enorm. Het aantal doden, vermisten, gewonden en getroffenen neemt dagelijks toe. Deze systematische schending van mensenrechten is onder meer erkend door het bureau van de afgevaardigde van de Verenigde Naties in Colombia, door Michelle Bachelet namens de OAS en door Human Rights Watch. Het moment vraagt om een humanitaire oplossing voor deze ongebreidelde militarisering van het sociale protest en daarom steunen wij het. Daarom steunen we het voorstel voor een dringende internationale waarnemingsmissie, dat al door democratische en progressieve sectoren in het land naar voren is gebracht. Tegelijkertijd zullen we de eis steunen voor een internationale veroordeling van de regering Duque wegens haar genocidale en repressieve karakter.

De symbiose van de reactionaire regering van Colombia met de VS is algemeen bekend. De regering heeft  jarenlang de vestiging van Amerikaanse militaire bases in het land  gefaciliteerd. Van daaruit worden militaire operaties gepland in andere landen, zoals in het zuiden van Chili tegen de legitieme eisen van het Mapuche-volk en vooral aan de grens met Venezuela, van waaruit gewapende aanvallen op dat land worden uitgevoerd om een militaire invasie mogelijk te maken. Duque verwerpt elk vredesinitiatief in de regio en is ondergeschikt aan het dictaat van de meester in het noorden.

In het licht van de huidige gebeurtenissen roept de Vierde Internationale sociale bewegingen en revolutionaire, progressieve en democratische organisaties op solidariteit te organiseren en zich met spoed uit te spreken voor een humanitaire oplossing om een einde te maken aan het bloedbad dat de regering Duque aanricht onder het Colombiaanse volk.

Voor de verdeling van rijkdom en arbeid, voor een ecosocialistische overgang, voor een antikapitalistische democratie, weg met de misdadige en genocidale regering van Duque!

Deze verklaring werd op 4 mei aangenomen door het uitvoerend bureau van de Vierde Internationale.

Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.