Tegen alle imperialistische interventies in Syrië, solidariteit met de Syrische volkeren tegen het regime van Assad
De SAP veroordeelt de recente luchtaanvallen door de VS, het VK en Frankrijk op doelwitten in Syrië. Met evenveel energie veroordelen wij de misdaden van het Assad-regime en zijn bondgenoten, met name het gebruik van chemische wapens en de bombardementen op de eigen burgerbevolking.
Vanaf het begin van de volksprotesten reageerde dit regime met bloedige repressie tegen alle democratische en sociale verzuchtingen. De haat en afkeer die dit regime oproept, zijn gerechtvaardigd, maar we mogen er geen enkel vertrouwen in hebben dat het Westers imperialisme de Syrische bevolking zou steunen en een einde wil maken aan de dictatuur van Assad.
De huidige luchtaanvallen, waarvan Rusland, voornaamste bondgenoot van Assad, vooraf op de hoogte werd gebracht, verminderen het vermogen niet van de Assad-dictatuur om conventionele of andere wapens in te zetten tegen haar bevolking. Ze brengen ook geen einde aan het bloedige conflict in Syrië.
In de Syrische burgeroorlog geeft geen enkele globale of regionale macht steun aan democratische en sociale verzuchtingen van onderuit. Deze bestaan ook na het neerslaan van de revolutionaire beweging door de repressie van het regime, ISIS/Daesh, Jihadistische milities en de buitenlandse interventies nog steeds.
Alle machten die in het conflict tussenkomen, zowel de VS als haar partners in het Westen (Frankrijk, het VK, Israël, België,…) en in de Arabische wereld (Saoedi-Arabië en de Golfstaten, …) als de partners van de Assad-dictatuur (Rusland, Iran, Hezbollah,…) streven hun eigen globale of regionale imperialistische belangen na. Voor hen allen moet elke hoop op revolutionaire verandering de kop moet worden ingedrukt.
Diezelfde grootmachten die nu luchtaanvallen uitvoerden tegen het gebruik van chemische wapens door het Assad-regime lieten het Turkse leger en zijn Jihadistische bondgenoten toe om Afrin te bezetten. In de huidige wereldsituatie zijn de luchtaanvallen vooral een poging van de VS om de andere spelers in de regio duidelijk te maken dat ze de opdeling van Syrië in verschillende invloedszones moeten respecteren.
Ze zijn ook een poging van Trump om de wereldwijde hegemonie van de VS te bevestigen. De VS beschikt nog steeds over een militaire slagkracht die vele malen groter is dan die van eender welke andere grootmacht. Maar ze wordt meer en meer geconfronteerd met de betwisting van haar hegemonie door andere opkomende imperialistische staten (Rusland, China) en hun bondgenoten.
Tenslotte vergroten deze luchtaanvallen het gevaar van een veralgemeende rechtstreekse militaire confrontatie tussen de globale en regionale machten in Syrië en elders. Ook daarom moeten ze door de linkerzijde, de arbeidersbeweging en de vredesbeweging worden verworpen.
Neen aan elke inmenging door globale en regionale imperialistische mogendheden
– Voor een algemeen en onmiddellijk staakt het vuren in Syrië.
– Onmiddellijke terugtrekking van alle buitenlandse legers en gewapende krachten uit Syrië. Zowel van Rusland, Iran en Hezbollah aan de zijde van de dictatuur van Assad, als van de VS, Frankrijk, het VK, Turkije,…
– Onmiddellijke stopzetting van de steun door buitenlandse mogendheden aan jihadistische of pro-regime milities.
– Onmiddellijke terugtrekking van het Turkse leger uit Afrin en de andere door haar bezette gebieden.
Links en de arbeidersbeweging moeten het roer omgooien
Grote delen van de internationale arbeidersbeweging, de linkerzijde en de vredesbeweging, namen de afgelopen jaren een schandalig passieve houding aan rond het Syrische conflict. Sommige delen van de linkerzijde ondersteunden imperialistische interventies door de westerse grootmachten (de internationale sociaaldemocratie, bepaalde componenten van de vroegere vredesbeweging).
Andere linkse organisaties en individuen (sommige met stalinistische wortels, zoals de PVDA bij ons, maar ook figuren als Melenchon, Galloway, Robert Fisk,…) namen een ronduit vergoelijkende houding aan tegenover de dictatuur van Assad en tegenover de steun die het regime kreeg van Rusland en Iran. Anderen steunden zelfs openlijk het regime. Hiermee stelden ze zich op een gelijkaardig standpunt als een belangrijk deel van internationaal uiterst-rechts (Vlaams Belang bij ons, FN in Frankrijk,…).
Revolutionaire, linkse en progressieve bewegingen, zowel van Arabisch-Syrische als van Koerdische militanten, kregen nooit veel steun en gehoor. Naar de stem van de massa’s Syrische vluchtelingen en ballingen werd al helemaal niet geluisterd.
Het is rijkelijk laat, maar nog niet te laat, om het roer radicaal om te gooien en eindelijk de Syrische bevolking en die mensen, organisaties en stromingen in Syrië die opkomen voor een democratisch, sociaal en vreedzaam alternatief, de steun te geven die ze al vanaf dag één verdienden.
Wij geloven niet dat een democratische en vreedzame oplossing van het Syrische conflict mogelijk is zolang de dictatuur van Assad of van een Baath-regime zonder Assad in het zadel blijft. We geloven ook niet dat eender welke globale of regionale imperialistische macht de democratische en sociale verzuchtingen van de Syrische volkeren kan of wil verdedigen.
Enkel de volkeren en de arbeidersklasse, al wie uitgebuit en onderdrukt is in Syrië, kunnen komaf maken met de dictatuur en zorgen voor sociale en democratische vooruitgang. Dit betekent ook dat de rechten van de nationale minderheden en van de verschillende geloofsgemeenschappen worden verzekerd. Het betekent ook steun aan de strijd voor vrouwenemancipatie en van LGBT-personen.
Rojava is vandaag een van de weinige gebieden in Syrië waar volkeren, geloofsgemeenschappen en minderheden vreedzaam samenleven. Ook op sociaal vlak, op het vlak van vrouwenrechten, zijn er tastbare progressieve resultaten. Zonder Rojava of de PYD-YPG te idealiseren, verdient het project steun en bescherming tegen alle pogingen deze territoria onder de controle te brengen van de imperialistische grootmachten, van Turkije of het regime van Assad.
Neen aan de dictatuur van Assad – steun aan de democratische en progressieve krachten in Syrië
– Onvoorwaardelijke steun door de internationale arbeidersbeweging en de linkerzijde aan die krachten (Koerdische, Arabische,…) in Syrië en in ballingschap, die opkomen voor sociale en democratische rechten, vrouwenbevrijding en voor een democratisch en vreedzaam samenleven van de volkeren in Syrië, tegen de dictatuur van Assad en de verschillende globale en regionale imperialistische machten. Steun aan alle democratische vormen van zelforganisatie en zelfverdediging.
– Erkenning van het zelfbeschikkingsrecht van de Koerdische bevolking, steun aan een democratisch confederaal model voor Syrië. Neen aan de opdeling van Syrië in invloedszones van Rusland en het Assad-regime, Turkije en de VS (en / of haar Arabische bondgenoten Saoedi-Arabië, Egypte,…).
– Waarheid en rechtvaardigheid voor alle slachtoffers, verdwenen en gevangen genomen personen. Vrijlating van de politieke gevangenen van het Assad-regime. Geen straffeloosheid voor wreedheden en misdaden tegen de mensheid begaan in het Syrische conflict, door welke partij ook.
Neen aan de Belgische deelname aan de oorlog in Syrië
– België moet elke deelname aan militaire operaties in Syrië, al dan niet onder NATO-vlag, stop zetten. België uit de NATO, de NATO uit België.
– Open de grenzen, in België en Europa, voor alle Syrische vluchtelingen, Een menswaardig onthaal en een toekomst voor alle vluchtelingen.
