Het Europees Parlement keurde op 6 juli een uitzondering op de e-Privacy richtlijn goed waardoor elektronische berichten (e-mail, Facebook, Twitter …) door de providers opnieuw kunnen doorzocht worden op hun inhoud. De verantwoording voor deze inbreuk op de privacy is dat op die manier seksueel kindermisbruik  aan het licht kan komen. De providers kunnen berichten scannen met automatische algoritmes, en als er indicaties zijn voor kindermisbruik wordt dit aan politiediensten gemeld.

De wettelijkheid van deze regeling was in het gedrang gekomen door een verstrenging van de Privacy-richtlijn eind vorig jaar. Daarom drong de Commissie bij het Parlement aan op een vlugge goedkeuring van deze uitzondering, wat dus gisteren gebeurde. Er waren 537 stemmen voor, 133 tegen. De tegenstemmen kwamen hoofdzakelijk van Groenen en radicaal links.

Men kan zich al de hetze voorstellen waarmee de ‘weldenkenden’ tekeergaan tegen de ‘onverantwoorden’ die zich niet tegen een afschuwelijke misdaad als kindermisbruik willen verzetten. Maar het is met kindermisbruik als met terrorisme: het kan als passe-partout dienen om gelijk wat te verantwoorden. Zoals nu dus deze vorm van massa-surveillance, waarbij het doel de middelen moet heiligen.

Maar die middelen schieten hun doel voorbij, aldus europarlementslid Patrick Breyer van de Duitse Piratenpartij (aangesloten bij de groene fractie) die zich sinds lang met privacy en digitale burgerrechten bezighoudt. De ‘snuffelalgoritmes’ produceren valse alarmen bij de vleet (90% stelt Statewatch) en overstelpen bijgevolg bevoegde politiediensten met duizenden nutteloze opdrachten.

Ondertussen wordt de privacy van honderden miljoenen mensen te grabbel gegooid voor private bedrijven die haast oncontroleerbaar geworden zijn. Men herinnert zich misschien het ‘lek’ waarmee Facebook data van 87 miljoen gebruikers lekte naar een ander malafide bedrijf, Cambridge Analytica…

Natuurlijk maakt de EU zich sterk dat aan de uitzondering op de e-Privacy strikte voorwaarden worden gesteld, maar dat is ook zo met het Privacy Shield waardoor onze gegevens zogezegd beschermd zijn tegen Amerikaans misbruik.

De gestemde uitzonderingsregeling is geldig gedurende drie jaar. Tegen die tijd zou een nieuwe Europese privacy-verordening alles nóg beter geregeld moeten hebben.

Herman Michiel is actief in Ander Europa. Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Ander Europa.