Er zijn weliswaar anti-oorlogsdemonstraties geweest in de VS tegen de Russische invasie van Vladimir Poetin in Oekraïne, maar die werden in veel steden meestal georganiseerd door immigranten of nakomelingen van Oekraïense immigranten. Links in de VS was traag met het organiseren van anti-oorlogsinitiatieven en de initiatieven die er waren, waren debatten over strategieën en principes, als onderdeel van de bredere politieke discussie over de rol van de VS in deze oorlog.

Er kan een poging worden gedaan om een overzicht te schetsen van de bij deze protesten betrokken personen en hun standpunten.

Oekraïners en ‘Kerken voor Vrede’

Op dit moment zijn de Oekraïners dan ook vaak in het middelpunt van deze initiatieven. Historisch gezien waren de Oekraïense immigranten van na de Tweede Wereldoorlog, net als andere Oost-Europeanen, anticommunistisch en over het algemeen conservatief. Nu protesteren ze tegen Poetin met posters waarop hij wordt afgebeeld als Adolf Hitler of de duivel en ze eisen vaak niet alleen dat Rusland de oorlog beëindigt en al zijn troepen terugtrekt, maar ook dat de VS en de NAVO Oekraïne te hulp komen met een no-fly zone en wapens. Ze voeren de Oekraïense vlag en zingen hun volkslied, maar je ziet de Oekraïeners geen fascistische symbolen of leuzen dragen. Naarmate de oorlog vorderde, werd hun vraag om steun steeds luider en kwader.

De Amerikaanse anti-oorlogsbewegingen van tientallen jaren geleden werden vaak aangedreven door de historische ‘vredeskerken’, zoals ze worden genoemd, zoals de Quakers en de Church of the Brethren. Deze en andere absolute pacifisten verzetten zich tegen ieder militarisme en geweld. Hun eis is altijd hetzelfde: ‘Vrede nu. Beëindig de oorlog‘. Opnieuw zijn ze er weer om te protesteren tegen de oorlog in Oekraïne. Vanzelfsprekend verzetten ze zich niet alleen tegen Rusland, maar ook tegen het militarisme van de VS en de NAVO.

​​​​​​​Kampistische bewegingen

De huidige anti-oorlogsbeweging is ontstaan na de terroristische aanslagen op de Verenigde Staten op 11 september 2001, de opkomst van het Amerikaanse chauvinisme en de Amerikaanse oorlogen in Afghanistan en Irak. Sommige van deze bewegingen worden geleid door groepen zoals de Workers World Party (WWP), die in het verleden de verplettering door de Sovjet-Unie van de Hongaarse revolutie van 1956 en de democratische beweging in Tsjecho-Slowakije van 1967-1968 steunde. In 2001 richtte de WWP de ANSWER Coalitie op, die de belangrijkste anti-oorlogsgroepering van de jaren 2000 werd. Hoewel ze zich verzetten tegen het VS-imperialisme, steunden sommige leden van de coalitie ook Bashar al-Assad in Syrië of het Iraanse regime, met het argument dat die anti-imperialistisch waren. Ze zijn geneigd Rusland en China ook als anti-imperialistisch te beschouwen omdat die zich tegen de VS verzetten.

Andere groepen, zoals de vrouwengroep Code Pink en US Labor Against the War, hielden er tot de invasie van Oekraïne soortgelijke kampistische standpunten op na. Na de inval in Oekraïne is het standpunt van veel van deze groepen verschoven naar verzet tegen Rusland en ook tegen de VS en de NAVO. Sommigen zijn echter, hoewel ze tegen de Russische invasie zijn, geneigd de VS en de NAVO de schuld te geven en Poetin te verontschuldigen en vrij te pleiten.

​​​​​​​Verdediging van internationalistische standpunten

Tenslotte zijn er bij deze protesten ook internationalisten zoals ik, die zich voor het moment concentreren op Poetin en de Russische agressie, terwijl ze stellen dat de VS en de NAVO ook imperialisten zijn. Veel van ons vinden het belangrijk om zowel het Oekraïense verzet als hun recht op wapens te steunen en we zijn solidair met de Russische demonstranten die demonstreren ondanks het feit dat ze geslagen en gevangen genomen worden. Hoewel we van mening zijn dat de Oekraïners het recht hebben wapens te verkrijgen om zich te verdedigen waar ze kunnen, zijn we tegen een vliegverbod of de inzet van NAVO-troepen, maatregelen die tot een derde wereldoorlog of zelfs een kernoorlog zouden kunnen leiden.

Deze debatten over beginselen en strategieën binnen links in de VS, de anti-oorlogsbeweging en de samenleving in het algemeen vinden plaats op bijeenkomsten, op websites en in de sociale media. Dat is positief. Via deze debatten kunnen we een nieuwe generatie winnen voor een internationalistisch standpunt. Degenen in de VS, Europa en de wereld die het internationalistische standpunt delen, moeten zich verenigen om het overal te verdedigen. Er valt een wereld te winnen.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op l’anticapitaliste. Nederlandse vertaling: redactie Grenzeloos.