Op vrijdag 10 januari vond er een protestbijeenkomst plaats voor het Bureau voor Vreemdelingenzaken, georganiseerd door Cracpe (Collectief voor Verzet tegen Gesloten Centra) uit Luik, het collectief VSP (Stem van de Zonder-Papieren) uit Luik en Brussel, Getting the Voice Out en JOC Brussel. We waren met een vijftigtal gemotiveerde activisten die door de ijskoude weer op de stoepen van de Pachecolaan marcheerden om onze verontwaardiging en woede te uiten en de bewezen samenwerking van het Bureau voor Vreemdelingenzaken met ambtenaren van het dictatoriale regime van Guinee Conakry aan de kaak te stellen.

Wist u dat in België agenten van een militaire junta tegenwoordig zonder enige beperking Guinese vluchtelingen in gesloten centra komen profileren? Zij verstrekken laissez-passers waarmee de deportatie van deze vluchtelingen mogelijk wordt gemaakt. Om deze onrechtvaardigheid aan de kaak te stellen, werd een “schreeuw van verontwaardiging”-actie georganiseerd voor het gebouw dat symbool staat voor het rampzalige Belgische migratiebeleid.

De spanning steeg toen een individu, vermoedelijk een ambtenaar van het Bureau, verscheen achter een raam op de tweede verdieping en ons herhaaldelijk de middelvinger toonde. Dit gedrag roept ernstige vragen op over de neutraliteit van een dergelijke persoon bij het behandelen van dossiers.

Bij de ingang van het gebouw werden twee grote spandoeken van VSP Luik uitgerold, gevolgd door enkele toespraken waarin de onaanvaardbare samenwerking tussen ambtenaren van een democratisch land en vertegenwoordigers van een dictatoriaal regime werd aangeklaagd.

Als eerste sprak Alpha Diallo van de ACV Brussel namens zijn volksgenoten. Hij schetste de politieke situatie in zijn land, dat sinds 2021 onder de militaire dictatuur van generaal Mamadi Boumbouya leeft. Hij beschreef de repressie waarmee iedereen wordt geconfronteerd die zich tegen de dictatuur uitspreekt. Vervolgens uitte hij zijn bezorgdheid over zijn volksgenoten, die op arbitraire wijze zijn opgepakt en al maandenlang in gesloten centra vastzitten, in angst wachtend op een collectieve deportatie. Hij legde uit hoe agenten van de Guinese dictatuur, met medewerking van het Bureau, rechtstreeks naar gesloten centra gaan zonder tussenkomst van hun ambassade, wat de normale procedure zou zijn om laissez-passers uit te reiken voor een directe terugkeer naar de gevangenissen van het regime.

Daarna sprak France Arets van Cracpe. Ze benadrukte dat hun collectief al 25 jaar strijdt voor de sluiting van gesloten centra. Deze centra zijn feitelijk gevangenissen die bedoeld zijn om de weerstand te breken van mensen die weigeren gedeporteerd te worden. Ze bevestigde dat in Vottem een twaalftal Guinese personen zonder papieren al maandenlang wacht op een collectieve deportatie. Ze schetste de wanhoop onder de bewoners van het centrum: straffen in isolatiecellen, zelfmoordpogingen en automutilatie zoals het inslikken van schroeven of batterijen om deportatie te voorkomen. Ze waarschuwde dat met het nieuwe migratiebeleid van de komende regering nog ernstigere scenario’s te verwachten zijn, zoals de opening van nieuwe gesloten centra in Jumet, Jabbeke en een uitbreiding van het 127-bis. Ze wees ook op huisbezoeken, die onder de “Arizona-maatregelen” geofficialiseerd zullen worden, maar nu al informeel plaatsvinden via arrestaties door misleiding (bijvoorbeeld politieagenten die zich voordoen als administratieve medewerkers).

Een vertegenwoordiger van VSP Luik sprak zijn solidariteit uit met de Guinese gemeenschap en benadrukte enkele belangrijke eisen die gedeeld zouden moeten worden door iedereen die zich verzet tegen het Belgische migratiebeleid: • Stop de samenwerking tussen de EU en de militaire junta van Conakry!

  • Leg de medeplichtigheid van diplomaten bloot!
  • Vluchtelingen zijn geen handelswaar: stop de uitbuiting!
  • Geen deportaties meer!
  • Sluit alle gesloten centra, zowel bestaande als geplande!
  • Regulariseer alle mensen zonder papieren: niemand is illegaal!
  • Geen grenzen, vrije beweging voor iedereen!