De recente escalatie van het conflict tussen de VS en Iran na de dood van de Iraanse generaal Suleimani in een Amerikaanse luchtaanval roept heel wat discussie op over de houding die de linkerzijde, de vredesbeweging en de arbeidersbeweging dienen aan te nemen.
De SAP verzet zich onvoorwaardelijk tegen elke oorlog van de VS tegen Iran en tegen elke mogelijke Belgische steun aan zulke interventie. Maar wij verzetten ons ook tegen de militaire aanwezigheid en interventies van andere internationale of regionale machten in Irak en andere landen in de regio. Tegelijk blijven wij onvoorwaardelijk solidair met de bewegingen voor democratische rechten en sociale rechtvaardigheid en tegen de dictaturen in Iran en elders in het Midden-Oosten. Deze solidariteit mag niet ondergeschikt worden gemaakt aan het feit dat een of meer van deze regime’s in conflict raakt met het Amerikaanse imperialisme of andere imperialistische machten.
Komende dagen publiceren wij op onze website een reeks verklaringen en artikels van linkse en antikapitalistische organisaties en auteurs uit het Midden-Oosten en de VS. Reacties en bijdragen zijn steeds welkom. Hieronder publiceren we alvast een artikel van Dan La Botz, sinds vele jaren actief in de socialistische linkerzijde en de anti-oorlogsbeweging in de VS. (redactie SAP-Rood)
De socialistische positie tegenover de laatste aanval van de VS op Iran
Door Dan La Botz
President Donald Trump verklaarde zogoed als de oorlog aan Iran met het vermoorden van Maj. Gen. Qassim Suleimani, de leider van de quds-strijdkrachten, de Iraanse elite-eenheid, bij een luchtaanval nabij de Internationale luchthaven van Baghdad. De moord op zal heel waarschijnlijk leiden tot oorlog, alhoewel het nog onduidelijk is hoe zulke oorlog zich zal ontwikkelen en welke vorm hij zal aannemen. Hoe bepalen Amerikaanse socialisten hun positie in deze nieuwe situatie?
Tegen het imperialisme van de VS
Vooreerst verzetten we ons tegen de laatste aanval door de regering van de VS op Iran, de meest recente van een reeks diplomatieke, economische en militaire maatregelen tegen de Iraanse regering. De economische maatregelen raakten de ganse bevolking. In mei 2018 trok Trump de VS terug uit de nucleaire overeenkomst met Iran. Vervolgens kondigde hij in juni en dan opnieuw in september 2019 nieuwe economische sancties aan tegen Iran. Dit kaderde allemaal in een opbouw naar de laatste aanval op Iran in de vorm van het vermoorden van Suleimani. Nu heeft de Trump-administratie 3000 bijkomende militairen gezonden naar het Midden-Oosten. Als socialisten moeten we opkomen tegen de diplomatische, economische en militaire druk of aanvallen op Iran vanwege de VS.
Trump creëerde een ‘keizerlijk’ presidentschap. Hij handelde op autoritaire en compleet ondemocratische wijze in de manier waarop hij de VS ten oorlog voert. Toen hij de aanval op Iran liet uitvoeren, vroeg Trump het Amerikaanse Congres niet om een nieuwe War Powers bill, noch riep hij de oude War Powers Acts in, die nu voorbijgestreefd zijn. Hij raadpleegde zelfs de leiders van de fracties in het Congres niet. Volgens de Amerikaanse grondwet kan natuurlijk enkel het Congres de oorlog verklaren, ook al heeft het Congres sinds WOII steeds geweigerd de verantwoordelijkheid op te nemen voor het verklaren van of het weigeren van een oorlog.
Oorlogen hangen uiteindelijk af van het militaire budget. In juli 2019 passeerde dit de Senaat met 67 tegen 28 en het Huis van Afgevaardigden met 284 tegen149; dit betekent dat zowel de Republikeinen als de Democraten de fondsen goedkeurden voor wapens en oorlog. In zijn voordeel spreekt dat presidentskandidaat Bernie Sanders ofwel tegen stemde of niet voor stemde voor de laatste militaire budgetten door afwezig te blijven.
Decennialang probeerde Washington haar overheersing in het Midden-Oosten veilig te stellen, in het bijzonder de controle over haar immense olievoorraden. Dit betekende Irak binnen vallen, het ondersteunen van dictatoriale regimes, dodelijke sancties instellen en het verschaffen van diplomatieke steun en wapens aan Saoedi-Arabië voor haar brutale oorlog in Jemen en aan Israël voor het uitvoeren van meerdere dodelijke aanvallen op Gaza. In haar pogingen een reactionaire orde te bewaren, zorgden de interventies van de VS voor rampspoed voor de regio en haar bevolking. Wij verzetten ons tegen het VS-imperialisme in al haar economische en politieke vormen.
De Democratic Socialists of America, waar ik lid van ben, bracht een uitstekende verklaring uit tegen de Amerikaanse aanval op Irak en organiseerde hier in New York waar ik leef een protest tegen de oorlog tegen Iran bij het huis van de Democratische senator Charles Schumer, waarbij we vroegen dat hij zich ook tegen de aanval zou verzetten. We zouden moeten eisen dat alle Democraten een duidelijk standpunt innemen tegen een oorlog tegen Iran, en niet enkel op procedure-gronden. Wij vragen dat elke Democraat zich tegen een oorlog verzet. Degenen die dat niet doen zouden geen enkele verdere politieke steun meer mogen krijgen.
Geen politieke steun aan de Iraanse regering
Onze weerstand tegen de aanval van de VS op Iran houdt geen enkele politieke steun in aan de autoritaire, rechtsee en theocratische regering van Iran. In Iran staan wij aan de kant van de beweging voor democratie, voor politiek pluralisme, burgerreechten en vrijheid. Binnen die democratische beweging staan wij aan de kant van de arbeidersklasse en de socialistische krachten.
Zoals de Alliance of Middle Eastern and North African Socialists schrijft: “In Iran sloeg het Islamitische Revolutionaire Garde Korps en andere regeringskrachten brutaal de volksprotesten neer die in het ganse land uitbraken op 15 november tegen het verhogen van de petroleumprijzen. Deze protesten eisten de omverwerping van de Islamitische Republiek en een einde van haar militaire interventies in de regio. Volgens Reuters werden op vier dagen minstens 1500 actievoerders gedood. Tussen de 8000 en de 10000 overwegend jonge actievoerders werden gearresteerd, van de meesten onder hen werd sindsdien niets meer gehoord. Heel wat politieke gevangenen, waaronder vakbondsactivisten, feministes en activisten van onderdrukte nationale minderheden, zitten nog steeds in de gevangenis omwille van vroegere protestbewegingen. Deze beweging en de revolutionaire protesten in Irak, Libanon, Soedan en Algerije, zijn de krachten waarmee socialisten uit gans de wereld banden zouden moeten smeden en ondersteunen.”
Wij verzetten ons tegen het VS-imperialisme maar steunen ook de democratische krachten in Iran, in de wetenschap dat op korte termijn de aanval van Trump op hun regering hun taken moeilijker zal maken, maar dat op lange termijn de oorlog de geloofwaardigheid van en steun aan de Iraanse regering kan ondermijnen. Als socialisten zullen we zeker een politieke of democratische revolutie in Iran steunen, maar we zullen ons verzetten tegen elke tussenkomst van de VS in zulke situatie.
Tegen de VS en alle andere imperialistische machten
Als internationalistische socialisten in de VS ligt de focus van onze aandacht op het verzet tegen de rol van de VS in het Midden-Oosten. Tegelijk verzetten we ons tegen de interventies van andere machten in de regio. We verzetten ons tegen de Russische autoritaire heerser Vladimir Putin en zijn steun aan de Syrische dictator Bashir al-Assad in de bombardementen op de provincie Idlib, laatste vluchtplaats van de Syrische oppositie, inbegrepen het bombarderen van scholen en het doden van burgers, vrouwen en kinderen. We moeten ons verzetten tegen de rol van Saoedi-Arabië in de verschrikkelijke vernietigingen en slachtpartijen in Jemen en tegen Turkije, dat troepen zendt naar Libië.
Zelfs terwijl we ons verzetten de VS-aanval op Irak, moeten we ons ook verzetten tegen de gezamenlijke Iraans-Russische-Chinese zeemacht oefeningen in de Indische Oceaan en de Golf van Oman. Zowel Rusland als China hebben hun imperiale ambities getoond, Rusland door het inpikken van de Krim en China door haar annexatie van Tibet en haar pogingen de culturen van Tibet en de Oeigoeren te vernietigen. China bouwt ook nieuwe zeemachtbasissen in de Zuidchinese Zee om buurlanden te intimideren.
In elk van deze situaties verzetten we ons als socialisten zowel tegen de grote imperialistische machten als de VS, Duitsland, Frankrijk, Rusland en China, als tegen de regionale machten zoals Saoedi-Arabië en Turkije. We komen op voor zelfbeschikking van alle naties en volkeren in het Midden-Oosten, zoals de Jemenitische bevolking en de Koerden. We staan aan de kant van de democratische, en waar ze bestaan, de socialistische bewegingen, in Irak, Iran, Saoedi-Arabië en Turkije. Overal staan we aan de kant van de werkende bevolking tegen de tirannen.
Dan La Botz is leraar, auteur en activist. Hij is co-editeur van New Politics en lid van Solidarity en de DSA.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op New Politics.
opmerking : het is voor de Chinese werkers heel gevaarlijk om een bourgeois democratisch systeem in te voeren in China——-hun huidige welstandspeil verkwanselen aan de winsten van de 1percent , inclusief oorlogsdreiging——–en burgeroorlog/////Rusland stal de Krim niet, het eerste wat de nieuwe regering onder Arsenic deed was het Russisch als tweede landstaal negeren, twaalf KP parlementsleden uit het parlement zetten en de grootste economische sector aan de zoon van Joe Biden geven plus de fascistische paratroepen gedogen–geen wonder dat de Krim in een referendum voor Rusland koos en ze er materieel op vooruit gegaan zijn.